رنگ هم چون کلامی گویاست برای بازگو کردن خلق و خوی مردم. رنگ ها جایگاه ویژه ای در زندگی انسان دارند. هر روز ما را احاطه می کنند و چنان با محیط اطراف ما عجین شده اند که تنها زمانی پی به وجودشان می بریم که یکباره خود را نشان دهند. برای مثال موقع خرید پیراهن، موقع انتخاب کاغذ دیواری، پشت چراغهای راهنمایی، موقع تماشای گلهای چمن زار در تابستان، برگ درختان در پاییز. طبیعی است که ما هر کدام رنگی دلخواه و مورد پسند داریم و همین طور رنگهایی که زیاد نمی پسندیم. معلوم است که رنگ پیراهن و زینت آلات، خانه و اتومبیل را از رنگهای مورد علاقه مان انتخاب می کنیم. این موضوع نشان می دهد که هر رنگ احساس خاصی را در ما به وجود می آورد. رنگ نیرویی را در اختیار ما می گذارد که طبیعی و شفابخش است. در ابتدا شاید این امر غیرعادی به نظر رسد ولی واقعیت دارد. رنگ می تواند روان انسان را شفا دهد و نشاط آور باشد. البته در صورتی که یاد بگیریم دیدی آگاهانه نسبت به رنگ داشته باشیم و تاثیر آنها را درک کنیم. گوناگونی رنگها به اندازه روزهایی است که از عمر زمین می گذرد. رنگ بیانگر و بازتاب احساسات ماست. رنگ چون طول موج دارد در حیطه علم نیز بررسی می شود با این حال مانند روان انسان، قابل لمس نیست. نیوتن اولین کسی بود که درباره ویژگی های ماهیت نور تحقیقاتی کرد و آزمایش های گوناگونی را انجام داد. تا توانست نور سفید مثلا نور خورشید را با عبور از یک منشور به رنگ های دیگر تجزیه کند. همچنین او ثابت کرد که هر کدام از رنگ ها طول موج خاصی دارند و نور خود را در سطح انرژی متفاوتی می تابانند، برای درک بهتر این موضوع می توان امواج دریا را پیش خود تصور کنید موج های بلندتر نیروی فوق العاده زیادی دارند یعنی امواج بلندتر انرژی جنبشی بیشتری نسبت به موج های کوچکتر دارند.