بسیاری از بیماری ها یا شرایط می تواند میزان از دست دادن بافت استخوان را افزایش داده و خطر شکستگی استخوان را هنگام زمین خوردن بیشتر کنند. شایع ترین این بیماری ها شامل موارد زیر می باشد.
- نارسایی کلیه مزمن
بسیاری از بیماران مبتلا به نارسایی کلیه مزمن تحت درمان با داروهای گلوکوکورتیکوئیدهای همچون پردنیزون هستند که آنها را در معرض ابتلا به پوکی استخوان قرار می دهد. به علاوه بیماری های مزمن کلیه می توانند به بیماری های استخوان متابولیک منجر شوند که با کاهش بافت استخوان ها، پرکاری پاراتیروئید یا کمبود ویتامین د همراه است. در این حالت استحکام استخوان ها نیز کاهش می یابد و در نتیجه احتمال شکستگی آنها بیشتر می شود.
- پرکاری پاراتیروئید اولیه
غدد پاراتیروئید هورمون پاراتیروئید را تولید می کنند که کنترل سطح کلسیم خون بر عهده آن است. در پرکاری پاراتیروئید هورمون بیشتری به بافت استخوان می رسد که آزادسازی سطح بالایی از کلسیم در استخوان و خون را در پی دارد و در نتیجه خطر احتمال ابتلا به پوکی استخوان  شکستگی افزایش می یابد.
- کمبود هورمون های جنسی
در زنان این مشکل معمولا به توقف زود هنگام قاعدگی منجر می شود. دلایل شناخته شده آن شامل یائسگی زودهنگام، اختلالات غذایی همچون بی اشتهایی عصبی، آمنوره کردن ناشی از ورزش حرفه ای، بیماری غده هیپوفیز، شیمی درمانی و برخی از بیماری های مزمن است. برخی از این مشکلات به کمک هورمون درمانی قابل درمان هستند. در مردان، سطح پایین تستوسترون می تواند بر اثر شرایطی مثل بیماری های کبدی، مشکلات غده هیپوفیز، شیمی درمانی، بیماری های مزمن و پیری ایجاد شود. برخی از این بیماری ها به کمک تستوسترون درمان می شوند.
- دیابت
شواهدی وجود دارد که نشان می دهد زنان و مردان مبتلا به دیابت، بیشتر در معرض کاهش تراکم استخوان و در نتیجه شکستگی استخوان ها قرار دارند.
- پرکاری تیروئید درمان نشده
سطح طبیعی تیروئید در خون، سلامت استخوان ها را حفظ می کند. ترشح بیش از حد این هورمون در جذب کلسیم اختلال ایجاد می کند که می تواند به از دست دادن بافت استخوان در گذر زمان منجر شود.