درایوهای حالت جامد هنوز نسبت به هارددیسک ها گران تر هستند و نگرانی هایی نیز در مورد کارآیی این درایوها در شرایط خاص وجود دارد. مثلا اینکه ثابت شده است در حین عملیات نوشتن طولانی مدت داده ها، درایوهای SSD ممکن است سرعت کمتری نسبت به هارددیسک های معمولی داشته باشند، اما مسئله مهمتر در مورد درایوهای حالت جامد به نوع ذخیره کردن اطلاعات در این درایوها بر می گردد. مشکلی که وجود دارد این است که روش خاص ذخیره داده ها در درایوهای SSD می تواند منجر به کاهش سرعت کلی درایو در طول عمر آنها شده و کارآیی درایو را پس از مدتی کاهش دهد. درایوهای SSD با دو مشکل اساسی روبرو هستند: مشکل اول این است که دراین درایوها نمی توانید به هیچ وجه اطلاعات جدید را مستقیما روی قسمتی از حافظه که قبلا با اطلاعات دیگر پر شده است، بنویسید ( یعنی پیش از نوشتن اطلاعات جدید باید آن بلوک از حافظه را کاملا پاک کنید. مشکل دوم اینکه اگر بخشی از یک بلوک در یک درایو SSD پر شده باشد، نمی توان به این بلوک اطلاعات جدیدی اضافه کرد. در واقع برای اضافه کردن اطلاعات به یک بلوک نیمه پر در درایوهای SSD پروسه پیچیده ای طی می شود که شامل خواندن اطلاعات قدیمی، پاک کردن آنها و سپس نوشتن مجدد آنها به همراه اطلاعات جدید در آن بلوک می شود. با وجود این مشکل خوشبختانه سازندگان SSD تلاش زیادی برای ایجاد یک سیستم ذخیره سازی مرتب و بهینه اطلاعات روی این درایوها انجام داده اند که باعث می شود در هر زمان بیشترین مقدار از داده ها برای خواندن در دسترس بوده و نیاز به انجام پروسه وقت گیر بازنویسی اطلاعات قدیمی را کمتر می کند. اگر سیستم شما به درستی پیکربندی شده باشد، حتی یک درایو SSD کوچک هم می تواند تاثیر بزرگی در بهبود راندمان و سرعت کامپیوتر شما داشته باشد. در واقع اصلا قرار نیست شما آلبوم آهنگ ها یا فیلم های خود را روی درایو SSD ذخیره کنید، چون فضای ارزان تری برای این کار در اختیار دارید، یعنی هارددیسک.