مصرف بی رویه گوشت نه تنها برای سلامت ما مضر است، که سلامت سیاره مان را نیز به خطر می اندازد و سبب افزایش دمای آن می شود. مطابق اطلاعاتی که در کنفرانس کپنهاک داده شد، به طور قطع و یقین مشخص شد که دمای سیاره زمین به میزان ۶/ درجه سانتی گراد اضافه شده و همین افزایش دما سبب ذوب یخ ها در قطب های زمین و گرم شدن آب اقیانوس ها شده است. در اثر این افزایش دما، یخ های قطبی از ریشه کنده شده و به صورت جزایر یخی وارد اقیانوس می شوند. جالب است بدانید ۵۰ درصد گازهای افزایش دهنده حالت گلخانه ای از دامداری ها به جو زمین وارد می شود. لذا باید گوشت کمتر خورد و تا حد ممکن از پروتئین های گیاهی تغذیه کرد. به طور متوسط در دنیا هر فرد ۱۰۰ گرم گوشت مصرف می کند اگر این عدد را ضرب در جمعیت جهان کنیم مصرف گوشت در سال ۲۴۴ میلیارد کیلوگرم به دست می آید. با توجه به اینکه امروزه غذای دام ها بیشتر از غلاتی نظیر جو، سویا، ذرت و ... است لذا باید سطح بیشتری از سیاره زمین را به کشت غلات اختصاص داد. در واقع برای تولید یک کیلوگرم گوشت به طور متوسط ۷ کیلوگرم غلات باید مصرف کرد و برای تامین این مقدار غلات و تبدیل آن به گوشت باید سطح زیر کشت در سیاره را دو برابر کرد، اما با چه هزینه ای؟ از بین بردن جنگل ها، کاربرد مواد ضد آفات، انحصاری کردن کشت نوعی ویژه از غله که مقدار گوشت را بالا می برد و یا تغییر ژنتیکی در بذرها برای تولید محصول بیشتر و در نهایت تغییرات فراوان در اکوسیستم زمین. توجه کنید که ۹۰ درصد ساکنان هندوستان منحصرا از پروتئین های گیاهی مانند برنج، ذرت، سبزیجات، دانه های گیاهی چون عدس، نخود، لوبیا، سویا و غده های زیرزمینی مانند سیب زمینی استفاده می کنند و حال آن که هر ۶۲۵ آمریکایی در روز یک گاو را که حدود یک تن وزن دارد و فقط ۲۰۰ کیلوگرم گوشت قابل مصرف می دهد، می خورند. حال زمین زیر کشت لازم برای پرورش این گاو را با یک کیلوگرم عدس یا برنج مقایسه کنید. دامداری های زنجیره ای مسبب به وجود آمدن گاز آمونیاک نیز هستند که موجب باران های اسیدی خواهد شد. لذا برای نجات سیاره زمین باید قدری فداکاری کرد و تا آنجا که ممکن است باید کودکان را عادت به گیاه خواری دهیم.