محققان در آمریکا کشف کرده اند که از صفحات نانولوله کربنی چند جداره می توان به عنوان تولید کننده های صوت در زیر دریا و بلندگوهای از بین برنده نویز استفاده کرد. این دو افزاره برای رادارهای صوتی در زیر دریا بسیار ضروری هستند. محققان در گذشته نشان داده اند که صفحات نانولوله کربنی می توانند بدون حرکت به عقب و جلو شبیه بلندگوهای مرسوم، صوت را به خوبی در هوا تولید کنند. اکنون این محققان ثابت کرده اند که بلندگوهای مبتنی بر فناوری نانو به همان خوبی که در روی زمین عمل می کنند در زیر دریا نیز کار می کنند. این افزاره ها می توانند روزی جایگزین رادارهای صوتی زیردریایی امروزی شوند. یک رادار زیردریایی با ایجاد یک صوت به وسیله یک بلندگوی زیردریایی و جمع آوری امواج صوتی برگشت داده شده به سمت آن، کار می کند. با کمک اطلاعات به دست آمده به وسیله این رادار زیردریایی می توان اندازه، مکان و سرعت به دست آمده به وسیله این رادار زیردریایی می توان اندازه، مکان و سرعت یک شی را تعیین کرد. اما آرایه های طریق رادار زیردریایی گران هستند و برای یک کشتی کوچک سنگین هستند. همچنین هنگام مسافرت در دریاها، عملکرد این رادارها در اثر صداهای ناشی از ملخ یک زیردریایی و دیگر نویزها کاهش می یابد. آب برخلاف الکل و دیگر مایعات، اثر جالبی بر نانولوله های کربنی دارد. این لوله های ریز اندکی آب را را دفع می کنند و دور تا دور خود لایه ای از هوا تشکیل می دهند. به محض اینکه این صفحات نانولوله ای سبک و ارزان انرژی داده شوند، با سرعت باورنکردنی گرم و سرد می شود و در نتیجه در هوای اطراف خود یک موج فشاری ایجاد می کنند که گوش های ما و دیگر افزارها آن را همانند صوت درک می کنند.  رادار صوتی زیردریایی طوری ساخته می شوند که بتوانند برای کنترل اتلاف انرژی در لایه مرزی برای وسایل نقلیه دریایی استفاده شوند، بدین صورت که گرم کردن متناوب بدنه یک کشتی یا زیردریایی حاوی این صفحات نانولوله ای، بسته نازک هوای اطراف آنها را گرم کرده و ضریب اصطکاک وسیله نقلیه را کاهش می دهد. همچین تولید کننده های صوت مبتنی بر نانولوله ها می توانند نویزها و سیگنالهای ایجاد شده به وسیله دیگر زیردریایی ها را حذف کنند.