روغن پالم، پرمصرف ترین روغن گیاهی جهان است. برخلاف آنچه تصور می شود، الزاما کشورهای کمتر توسعه یافته نیستند که روغن پالم مصرف می کنند. اتحادیه اروپا و آمریکا از اصلی ترین مصرف کنندگان روغن پالم در جهان هستند. سرانه مصرف روغن پالم در آمریکا ۵۵ کیلوگرم و در اتحادیه اروپا ۶۰ کیلوگرم در سال است. سرانه مصرف روغن پالم در ایران هم نسبتا بالاست که در مورد انواع دیگر روغن و همین طور مواد غذایی زیان آوری مثل نمک و شکر هم اوضاع تفاوتی ندارد. روغن پالم مانند بسیاری دیگر از روغن ها، حاوی حدود ۱۲۰ کالری و ۱۳/۶ گرم چربی در هر قاشق غذاخوری است. اما آنچه که از لحاظ تغذیه اهمیت دارد، محتوای چربی اشباع شده و اشباع نشده این روغن است که نقش مهمی در مقایسه روغن پالم با سایر روغن های خوراکی دیگر دارد. به طوری که از این ۱۳/۹ گرم چربی، ۶/۷ گرم آن را چربی های اشباع تشکیل داده اند و توصیه انجمن قلب آمریکا، مقادیر چربی های اشباع باید به کمتر از ۷ درصد از کل کالری مصرفی محدود شود تا به سلامت قلب و پایین نگه داشتن سطح کلسترول بد بدن کمک شود. به این ترتیب روغن پالم از لحاظ چربی اشباع در مقایسه با دیگر انواع روغن های نباتی دارای مقدار بالاتری است. روغن پالم همچون انواع دیگر روغن گیاهی، کلسترول ندارد. فاقد چربی ترانس است. از برخی از انواع ویتامین E یعنی توکوترینول غنی است که شواهدی مبنی بر تاثیر مثبت آنها در جلوگیری از لختگی و انسداد عروق کاهش آسیب مغزی پس از سکته وجود دارد. در مقابل اکسایش مقاوم و در دمای اتاق جامد است. همین موارد باعث شده است مصرف آن نسبت به روغن ترانس توصیه شود. اما مشکل اصلی روغن پالم، وجود ۵۰ درصد چربی اشباع در آن است. البته باید توجه داشت که روغنی مثل روغن نارگیل ۹۰ درصد چربی اشباع دارد که بیش از چربی اشباع روغن پالم است.