هولوگرافی به روش تهیه عکس های سه بعدی بسیار واقعی به نام هولوگرام گفته می شود، عکس هایی که به خاطر سه بعدی بودن بسیار واقعی به نظر می رسند. هولوگرامها دارای ویژگیهای فراوانی هستند، لذا موارد استفادۀ زیادی هم در صنعت و مهندسی دارند. یکی از این ویژگیها این است که می توان چندین هولوگرام را روی یک فیلم ثبت کرد. جهت تابۀ مبنا یا مرجع نسبت به فیلم در عکسبرداری های گوناگون متفاوت است، از این رو، الگوهای تداخلی با یکدیگر اشتباه نخواهند شد. بازسازی و ایجاد تصویر هنگامی امکان دارد که فیلم را پس از ظهور و ثبت، در برابر پرتو بازسازنده قرار دهیم. این پرتو باید دقیقا در همان جهتی بر فیلم بتابد که تابۀ مبنا بر آن تابیده است. به همین دلیل است که می توان با تغییردادن زاویۀ تابش نور تصاویر متعددی را بر روی یک فیلم ثبت کرد و ناظر می تواند با چرخاندن فیلم در برابر تابۀ ثابت نور، کلیۀ تصاویر ثبت شده را یک به یک ببیند. بدین ترتیب، می توان از هولوگرافی در تمام زمینه های مربوط به ذخیره و نگهداری اطلاعات استفاده کرد. کاربرد دیگر هولوگرافی در بررسی اندازۀ اشیایی است که از روی آنها مدل بدلی دیگری ساخته شده است. در این مورد از اصل شیئ و نسخۀ بدل با استفاده از لیزر هولوگرام تهیه می کنند. به هنگام بازسازی تصویر در صورتی که اندازۀ اصل و بدل با یکدیگر متفاوت باشد، از الگوهای تداخلی ویژۀ این تفاوت پی به اختلاف برده می شود در این شیوه، اختلافی در حد سه ده هزارم میلیمتر نیز قابل مشاهده و بررسی است. با توجه به این کاربرد است که برخی از موزه های بزرگ، اشیای گرانقیمت خود را برای نمایش به نقاط مختلف جهان نمی فرستند، بلکه هولوگرامهایی از آنها را تهیه کرده و آنها را ارسال می نمایند. این تصاویر سه بعدی، بهترین جایگزین اشیای قیمتی در نمایشگاه ها می باشند.