ژاپنی ها تصمیم گرفته اند که مسابقات جام جهانی فوتبال سال ۲۰۲۲ را به صورت هولوگرافیک در بقیه استادیوم های دیگر کشورها نشان بدهند. آنها برای عملی کردن این تصمیم مبلغ شش میلیارد دلا بودجه درنظر گرفته اند و قرار است که هر بازی دراستادیوم با ۲۰۰ دوربین فیلمبرداری HD ضبط شود. سپس این تصاویر به صورت همزمان به ۴۰۰ ورزشگاه در دیگر نقاط جهان فرستاده خواهند شد.

هولوگرافی به روش تهیه عکس های سه بعدی بسیار واقعی به نام هولوگرام گفته می شود، عکس هایی که به خاطر سه بعدی بودن بسیار واقعی به نظر می رسند. هولوگرافی برای اولین بار حدود سال ۱۹۴۷ میلادی توسط دانشمندی انگلیسی به نام "دنیس گابور" کشف شد، اما تا دهۀ ۱۹۶۰ میلادی که پرتو لیزر شناخته شد، چندان پیشرفتی نداشت. امروزه نیز دانشمندان به دنبال یافتن کاربردهای علمی این تصاویر سه بعدی می باشند. در این روش به جای دوربین از پرتو لیزر استفاده می شود. برای تهیه هولوگرام پرتو لیزر به دو قسمت تقسیم می شود: یک قسمت آن به جسم برخورد می کند و سپس روی صفحه عکاسی منعکس می شود و قسمت دیگر به طور مستقیم روی صفحه تابانده می شود. بدین ترتیب، یک صفحه عکاسی ظاهر می شود و یک الگوی سیاه و سفید، یعنی هولوگرام پدیدار می گردد. اکنون اگر به این هولوگرام نور لیزر تابانده شود و از سمت دیگر به آن نگاه شود، یک تصویر سه بعدی واقعی از جسم اصلی بوجود می آید. این تصویر سه بعدی دارای طول ارتفاع و عرض می باشد، اما همرنگ جسم اصلی نیست و رنگش را از نور لیزر می گیرد. هولوگرافی از نظر ثبت اطلاعات مربوط به یک صحنه یا منظره، به عکاسی معمولی شباهت دارد، اما شیوه ها و وسایل کار برای ایجاد تصویر، همچون خود تصاویر به دست آمده، کاملا متفاوتند. توضیح اینکه در عکاسی متعارف، تصویر به دست آمده از یک صحنه، اعم از عکس یا اسلاید، تصویری است بر روی یک صفحۀ دوبعدی و فاقد عمق یا برآمدگی، اما در تصویری که نهایتا در هولوگرافی به دست می آید و هولوگرام نامیده می شود، اطلاعات مربوط به هر سه بعد ثبت شده است و ناظر از تماشای هولوگرام احساس بعد و برجستگی می نماید، حتی بیش از آنچه در استروسکوپی متداول است. لازم به یادآوری است که بعد  در استروسکوپی بعد کاذب است، زیرا فقط از یک زاویه که همان زاویۀ استقرار دوربینها به هنگام عکسبرداری است، تصویر قابل مشاهده است، در حالی که در هولوگرافی منظرۀ بازسازی شده را از زوایای متعدد می توان دید و ناظر با حرکت دادن سر خود، اثر ناشی از اختلاف منظر (یعنی جابه جایی ظاهری دو شیئ نسبت به هم در اثر جابه جایی ناظر) را حس خواهد کرد.