دارچین دارای طبیعت گرم و خشک در حد متوسط است و در منابع طب ایرانی، خواص بی شماری دارد. دارچین بینایی را افزایش داده و نشاط آور است؛ نفخ را کاهش می دهد و رطوبت های مغزی که به صورت ترشحات پشت حلقی دیده می شود و شکل مزمن شده آن، یعنی سینوزیت را از بین می برد. دارچین نشاط آور و درمان کننده برخی عفونت ها و پادزهر سموم معدنی، حیوانی و نباتی است و موجب تقویت قلب، مغز، کبد و معده می شود. دارچین نیروی بینایی را می افزاید و در قدیم برای عبور داروهای چشمی از طبقات چشم، از آن استفاده می شده است. این دوای مفید نفخ را کاهش می دهد و آثار خوبی در تقویت کبد و رفع بیماری های آن دارد همچنین باعث بهبود زخم های عفونی، کاهش رعشه، درمان سکسکه، سنگینی سر، برخی سردردها و دردهای رحمی می شود. دارچین رمز جوانی است و مصرف روزانه آن، انسان را سالم نگه می دارد. دارچین کلیه ها را گرم می کند، ضعف کمر و پاها را از بین می برد و کم خونی را درمان می کند. دارچین بهترن دارو برای دردهای عضلانی است. دارچین اثر آرام کننده و شاد کننده دارد و از بسیاری از داروهای آرام بخش بهتر است. اثر مهم دیگر دارچین پایین آوردن تب است. دارچین رگ ها را باز می کند و باعث بهبود گردش خون می شود. یکی از خواص دارچین این است که باعث افزایش کارآیی هورون انسولین در بدن می شود و در نتیجه بدن نیاز کمتری به این هورمون برای کنترل قند خون پیدا می کند. دارچین خاصیت عجیب دیگری دارد و آن تقویت سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری هاست و حتی می توان گفت که اثری مشابه پنی سیلین و آنتی بیوتیک دارد. اگر حس کردید که ضعیف شده اید و امکان دارد مریض شوید، چای دارچین را فراموش نکنید و حتی اگر سرما خورده اید و ضعف شدید دارید، چای دارچین بهتری دارو است.