کودکان باید هر چهار تا شش ساعت برای نگهداری غلظت قند خون در حد طبیعی غذا بخورند تا فعالیت سیستم عصبی و عملکرد مغز در حد مطلوب باقی بماند. در عین حال کبد که مسئول ذخیره گلوکز بصورت گلیکوژن و آزادسازی آن به خون در صورت نیاز می باشد، در کودکان این سنین تنها برای چهار ساعت گلیکوژن ذخیره می کند، بنابراین دانش آموزان در این سنین به خوردن غذا در وعده های بیشتر نیاز دارند و باید بین صبح تا ظهر تا شب میان وعده هایی مصرف کنند که از ارزش غذایی خوبی برخوردار باشند. اما متاسفانه بسیاری از دانش آموزان در این میان وعده ها، خوراکی ها و میان وعده هایی را می خورند که حاوی انرژی بالا و چگالی مواد غذایی پایین هستند و بخش عمده ای از آنها را چربی و مواد قندی ساده تشکیل می دهد. این نوع خوراکی ها باعث ایجاد یک حس سیری کاذب در کودکان شده بدون اینکه نیازهای تغذیه ای لازم را تامین کنند. همچنین مصرف میان وعده ها در زمان های نامناسب علاوه بر کاهش اشتهای کودکان برای خوردن وعده های اصلی و ایجاد کمبودهای تغذیه ای باعث بروز اضافه وزن و چاقی به دلیل تجمع انرژی و چربی در بدن می گردد. مواد غذایی مثل انواع پفک، چیپس، شکلات، شیرینی، پیراشکی، فلافل، نوشابه های گازدار، آّب میوه های صنعتی و انواع ساندویچ های سوسیس، کالباس، هات داگ، همبرگز آماده و پیتزا همگی جزء خوراکی ها و غذاهای هستند که انرژِی زیاد داشته، ولی از لحاظ تغذیه ای کم ارزش هستند و به جزء تامین مقدار زیادی انرژی و برطرف کردن حس گرسنگی کمکی به برآورده شدن سایر نیازهای رشد و سلامت دانش آموزان نمی کنند. میان وعده مناسب برای دانش آموزان در مدرسه یا خانه باید شامل مواد غذایی و خوراکی هایی باشد که جزء گروه های اصلی غذایی هستند همانند میوه های تازه فصل (سیب، پرتقال، نارنگی و غیره)، انواع سبزی ها مثل هویج، خیار و گوجه فرنگی، میوه های خشک مثل کشمش، خرمای خشک، توت خشک، انجیر خشک، انواع برگه ها، انواع مغزها مثل گردو، بادام پسته، شیر و نان پنیر و گردو  که حاوی ویتامین های و املاح معدنی می باشند.