حفظ آب بدن برای داشتن یک روز سالم و موفق کوهنوردی الزامی است به خصوص در برنامه های طولانی تر کوهنوردی، دهیدراتاسیون ( کم شدن آب بدن) می تواند شما و همراهتان را در معرض خطرات شدید جسمی قرار دهد. کم آبی سبب تغییراتی در وضعیت شیمیایی بدن می شود که نتیجه آن اختلال عضلانی است، در عین حال قدرت تصمیم گیری راهم مختل می کند. برای داشتن وضعیت مناسب آب بدن دو ساعت قبل از شروع ورزش باید نوشیدن مایعات را شروع کنید، اگرچه شرایط فردی و آب و هوا موثر است ولی به طور متوسط و معمول هر شخصی در هر ساعت یک لیتر آب از دست می دهد در بیشتر فعالیت های کوهنوردی باید در هر ساعت ۵۶۰ سی سی مایعات در ساعت نوشید و در طول یک روز در برنامه های سنگین کوهنوردی دو گالن یعنی هفت و نیم لیتر مایع باید جایگزین شود. این برنامه جایگزینی باید در سراسر روز انجام شود. بعضی غذاها مانند سوپ ها، ژل داغ مایع و انواع چای بدون کافئین می توانند جایگزین مایعات از دست رفته شوند. آب خالص در صورتی کافی است که همراه با اسنک های معمول و مواد غذایی شامل سدیم همراه باشد، در عین حال نوشیدنی های ورزشی معمول هم می توانند الکترولیت های مورد نظر را برای شما مهیا کنند. اما اصولا برخی معتقدند که نوشابه های ورزشی ارجحیتی به آب ندارند و بهتر از آب نمی توانند سبب تعادل الکترولیتی مناسب و جذب بهتر شوند. از قند و کافئین موجود در بعضی نوشیدنی ها مانند عصاره های میوه و سودا باید پرهیز کرد، این مواد سبب کاهش آب بدن و درعین حال کاهش جذب آب می شوند، الکل هم دقیقا همین خاصیت را دارد. زمانی که می خواهیم برف یا یخ را آب کنیم، اگر یخ در دسترس بود، بهتر است از یخ استفاده کنیم چون در حجم یکسان، یخ، آب بیشتری دارد. برای آب کردن برف بدون تغییر طعم می توانید از نور و گرمای خورشید در کمپ اصلی خود استفاده کنید و یک منبع آب برای زمان برگشت در اختیار داشته باشید. تعدادی از علایم کم آبی بدن عبارتند از:ضعف، تهوع و درد بدن، کم آبی در کوهنوردان علاوه بر این علایم می تواند سبب یخ زدگی، کاهش دمای بدن و ضعف شدید شود. کم آبی سبب گرفتگی عضلات هم می گردد که صعود را بسیار سخت می کند، کم آبی در درجات شدید سبب نارسایی کلیه و در نهایت مرگ می شود. تشنگی معیار خوبی برای نیاز به آب نیست زمانی ما احساس تشنگی می کنیم که بدن آب زیادی از دست داده باشد. ادار تیره معیاری است که نشان می دهد بدن شما به آب بیشتری نیاز دارد.