بازي هاي نمايشي، مهمترين نوع بازي به لحاظ بروز و ظهور احساسات، نيازها و عواطف كودكان هستند. بازي هاي نمايشي و استفاده از ماسكها كودك را به صورت هوشيارانه تحريك و متمركز مي كنند. پنهان شدن چهره در پشت ماسك آزادي عملي به كودكان مي دهد تا با اعتماد به نفس بيشتري حركت كنند. بنابراين بازي هاي نمايشي و استفاده از ماسكها در پنج حيطة رشدي مهارتهاي حركتي درشت، مهارتهاي حركتي ظريف، سخن گفتن، استفاده از حواس و درک هیجان ها و روابط اجتماعی به کودک کمک می کنند. ماسكها كنترل فيزيكي و كنترل حركات فرد را در اختيار دارند و ابزار اصلي برقراري ارتباط اند. جالب توجه است كه بدانيم چگونه استفاده از ماسكها در بازيهاي نمايشي بر مهارتهاي حركتي درشت و ظريف تأثير مي گذارند. با استفاده از ماسك افراد با چالشي مواجه مي شوند و آن درك منظور افراد از طريق حركات بدني آنها و نه از طريق چهره هايشان است؛ به عبارت ديگر حركات بدني تجزيه وتحليل مي شوند محققان علت رشد مهارتهاي حركتي پايه به دنبال انجام بازي هاي نمايشي را آزادي عمل در حركت و چالش هاي موجود در طي اجراي اين بازيها مي دانند. .یکی از بازی های نمایشی، بازی سایه است.  بازي سايه، نمايشي است متشكل از صفحه اي از قطعات كاغذ سفيد كه روي قالب چوبي نصب مي شود و چند قدم دورتر در طرف ديگر منبع نور قرار مي گيرد و سايه ها در فضاي بين منبع نور و پرده ايفاي نقش مي كنند. براي ايجاد سايه در استفاده از ماسك، حركت كل بدن تنها عامل حركت سايه روي پرده و داشتن ارتباط با ديگر شخصيتها روي پرده است.  بازي گونه و غيررقابتي بودن اين بازيها در مقايسه با آموزشهاي سنتي تربيت بدني به كودكان فرصت مي دهد تا بدون قرار گرفتن در چارچوبهاي آموزشي مهارت كه توسط معلم توضيح و اجرا مي شود و بدون قياس شدن با ديگر شركت كنندگان، قابليت هاي جسمي خود را ارزيابي كنند و مهارتهاي حركتي پايه را رشد دهند.