گذشت زمان باعث می شود ضخامت لایه های زیرین پوست افزایش پیدا کند و ترمیم آن کندتر صورت گیرد. هر چه خاصیت ارتجاعی و چربی های لایه های زیرین پوست کاهش پیدا کند، به دنبال آن شادابی، طراوت و زیبایی پوست کمتر می شود. چروک های ریزی بر سطح پوست ظاهر می شود و ممکن است پوست دچار افتادگی شود. پیری پوست دو نوع است: درونی و بیرونی. پیری درونی پوست در اثر بالا رفتن سن رخ می دهد و یک امر کاملا طبیعی است. این فرایند که منجر به شل شدن و چین و چروک شدن پوست می شود کاملا ژنتیکی و وراثتی است و در همه آدم ها دیر یا زود اتفاق می افتد. در واقع با بالا رفتن سن، کلاژن های طبیعی در پوست کاهش می یابند و در نتیجه کم شدن میزان کلاژن، پوست ما به تدریج انعطاف پذیری خود را از دست می دهد. اما پیری بیرونی پوست به هیچ وجه جنبه وراثتی ندارد و عوامل محیطی مثل خورشید و آلودگی، دلیل اصلی آن هستند. علاوه بر این سبک زندگی نیز این فرایند را تسریع می کند. مثلا سیگار کشیدن باعث می شود کلاژن پوست با سرعت بیشتری کاهش یابد. استرس و فشار روحی در زندگی مثل طلاق یا مرگ همسر و مشکلات مالی در خانواده می تواند انسان ها را زودتر پیر کند. استرس می تواند باعث چروک خوردن پوست و به وجود آمدن حلقه های سیاه اطراف چشم شود. استرس و انقباض دایمی عضلات حالت دهنده صورت باعث کشیده شدن بیش از حد پوست شما می شود و این کشیدگی دائمی پوست باعث چین و چروک خوردن پوست می گردد. بنابراین با هیچ روشی نمی توانیم از بروز نشانه های قابل رویت پیری، مثل چین و چروک هاو شل شدن پوست به طور کامل پیشگیری کنیم. دانشمندان توصیه می کنند که اگر دوست دارید زودتر از سن شناسنامه پیر نشوید باید سبک زندگی تان را تغییر دهید. ورزش و مصرف غذاهای مناسب همراه با تکنیک های آرام بخش می تواند از پیری زودرس پوست جلوگیری کند.