پرموئی بسته به سن و نژاد افراد، شیوع متفاوتی دارد، گاه نشانه ای از بیماری دیگری است و گاه تنها با اختلالات عاطفی، اضطراب و اختلال در کیفیت زندگی فرد به دلیل تغییر شکل ظاهری بروز می کند. بیماریهای تخمدان موجب ترشح هورمون جنسی مردانه می شوند. بیماری هایی مانند بیماری تخمدان پلی کیستی که با علائمی مثل قطع یا نامنظمی عادات ماهانه، جوش مقاوم به درمان، چربی و پوسته پوسته شدن پوست، کلفت شدن صدا و بروز علائم مردانه بروز می کند. حدود نود درصد از مبتلایان به بیماری تخمدان پلی کیستی، دچار پرموئی می شوند. توده های تخمدانی نیز با افزایش تولید هورمون جنسی مردانه، موجب بروز خصوصیات جنسی مردانه همانند طاسی در ناحیه گیجگاهی، افزایش قدرت عضلانی، تغییر در میل جنسی، تغییرات در نواحی تناسلی، کاهش خصوصیات زنانه، قطع عادت ماهانه، کوچک شدن غدد پستانی و از بین رفتن شکل زنانه بدن می باشد. برخی انواغ سرطان ریه با ترشح هورمون جنسی مردانه و برخی از بیماری های کبدی با کاهش تولید پروتئینی که به هورمون جنسی مردانه اتصال می یابد و در نتیجه، افزایش هورمون جنسی مردانه در گردش خون و موجب بروز پرموئی می شود. بسته به شدت بیماری و عوارض روانی و مسائل زیبایی، لزوم یا عدم لزوم درمان، مشخص می شود. روش های درمان به صورت مکانیکی ( کنترل یا تراشیدن موها) شیمائی ( استفاده از مواد رنگ زدا و موادی که پروتئین ساقه مو را از بین می برند و موجب ریزش مو می شوند) و روش های الکتریکی مثل الکترولیزر که با سوزنی ظریف، به ریشه مو امواج الکتریکی وارد می کنند و ریشه مو را می سوزانند و تاباندن امواج لیزر می باشد. لیزر نور متمرکز است که بر روی ریشه مو تابانده می شود و رنگ دانه ریشه مو، این نور را جذب می کند و در اثر حرارت ایجاد شده، ریشه مو سوزانده می شود. لیزر در نود درصد موارد، پس از ۳ تا ۵ جلسه، موهای زائد را برای همیشه از بین خواهد برد. قدم آخر در درمان پرموئی، دارو درمانی است