قصه گویی می تواند بیش از یک سرگرمی ساده باشد و برای تربیت کودکان به ما کمک کند. به کمک قصه ها می توان کودکان را با محیط اطرافشان آشنا کرد و قدرت تخیل و تمرکز آنها را وسعت داد و به رشد، خلاقیت، حس زیباشناسی، تقویت حافظه و عزت نفس کودکان کمک کرد و ارزش های خانوادگی، دینی و اجتماعی را به آنها آموخت. در صورتی که والدین یا مربی قصه گو هستند باید سعی کنند با استفاده از حرکات بدن، تغییرلحن صدا، پرسش و پاسخ و نیز شراکت هر دو والد در قصه گویی آن را جذاب تر و اثرگذارتر کنند. اگر قصه را خود کودک گفته یا خوانده است، باید پس از چندبار شنیدن یک قصه، آن را برای شما بازگو کند، زیرا این کار در تعمیق و درک پیام های داستان به او کمک می کند. کودکان در یک سالگی از شنیدن قصه لذت می برند که بهتر است این قصه ها همراه با تصاویر و لحن آهنگین برای آنان باشد. در فاصله سنی دو تا سه سال مدت زمان توجه کودکان کوتاه است، از این رو مناسب است از قصه های کوتاهی که حاوی تجربه های روزانه کودک و جمله های تکراری و روان است، استفاده کنید. در فاصله سنی چهار تا شش سال علاوه بر اهداف ذکر شده، می توان از قصه برای آمادگی رفتن به مدرسه، افزایش علاقه به علم آموزی و حتی آموزش های اولیه برای خواندن استفاده کرد. سعی کنید این تجربه خوشایند را با شادی، سرگرمی و استفاده از قهرمانان قصه هایی که بسیار موفق هستند همراه کنید، یعنی کتاب های که با خلاقیت تصویری امکان شریک شدن کودک را در خواندن قصه مهیا می کنند. همچنین از هفت سالگی به بعد می توان به کمک کتاب های ساده، خواندن قصه ها را به کودک واگذار کرد و دایره لغات او را افزایش داد.