خال ها ضايعات پوستی مسطح یا برجسته پوست هستند که ناشی از به هم خوردن ترکیب طبیعی بافت های پوست ناشی از افزایش یا عملکرد غیرطبیعی سلول های رنگدانه ساز پوسته هستند. در حقیقت خال یک تنوپلاسم خوش خیم سلول های رنگدانه ساز است. خال های مادرزادی در موقع تولید ممکن است بسیار کمرنگ باشند و به همین دلیل ممکن است مورد توجه واقع نشوند. خال ها ضایعه هایی خوش خیم هستند و نیاز به اقدام درمانی ندارند.
خال هاله دار
این نوع خال حاشیه ای از پوست سفید به پهنای ۲/۵ میلیمتر در اطراف دارد و بیشتر در حوالی بلوغ دیده می شود. واکنش های ایمنولوژیک می توانند باعث بی رنگ شدن اطراف خال وحتی باعث کنترل و از بین بردن خال گردند. اگرچه این نوع خال در افراد جوان نیازی به پیگیری ندارد ولی در افراد مسن تر بایستی ملانویم بدخیم را در نظر گرفت و در صورت هر گونه شک اقدام به نمونه برداری نمود.
خال آبی
برجستگی آبی رنگ با سطح صاف و اندکی برجسته با قطر کمتر از یک سانتیمتر است که شایع ترین محل آن در اندام ها یا کفل و صورت است. یک نوع آن احتمال بدخیمی دارد. در صورتی که از نظر زیبایی مسئله ساز باشد می توان آن را به وسیله جراحی خارج کرد. این خال باید به صورت عمقی و تا لایه چربی زیر جلدی برداشته شوند تا عود نکنند.
خال دیسپلاستیک
این خال های غیرعادی و بدشکل در ۲ تا ۵ درصد جوانان و بالغین دیده می شوند، قطری بیش از ۵ میلیمتر دارند و دارای حاشیه نامنظم هستند و درجاتی از التهاب و تغییر رنگ در آنها دیده می شود. اهمیت این خال ها از لحاظ استعداد بیشتر آنها برای تبدیل به ملانوم بدخیم است و به مجرد هر گونه تغییری باید این خال ها را برداشت.
حقیقت این است که اکثریت خال ها و لکه های پوستی خوش خیم هستند و خطر ابتلا به سرطان پوست در آنها بسیار کم است. اما هر خالی که دارای یک چند نمای غیرمعمول باشد مانند عدم تقارن ضایعه و نامنظم بودن حاشیه و یکنواخت بودن رنگ خال و یا اندازه آن بیش از ۷ میلیمتر باید برداشته شود.