كودکانی که مهارت نه گفتن را آموخته اند احتمالا بیشتر دست به انتخاب های مثبت خواهند زد و از درگیر شدن در رفتارهای پرخطر اجتناب خواهند کرد. کمک به بچه ها برای تنظیم محدودیت هایی برای خودشان و نه گفتن نسبت به فشارهای خارجی، اعتماد به نفس آنان را افزایش خواهد داد. وقتی بچه ها یاد بگیرند که قبل از پاسخ دادن به یک تقاضا مکث کرده، پیامدهای آن را در نظر بگیرند و در کنار آن گستره ای از روش های نه گفتن را دارا باشند، در رد مشارکت در کارهایی که می تواند به خودشان یا دیگران ضربه بزند، ورزیده تر می شوند. لذا با مثال های زیر روش نه گفتن را به کودکان بیاموزیم.
- گفتن نه یا نه متشکرم. اگر لازم باشد چندین مرتبه. مثلا نه نمی توانم پول نهارام را به تو بدهم، چون این همه پولی است که دارم.
- نام واقعی آن عمل را بیان کنید. مثلا این کار تقلب ( دزدی، قلدری، مصرف مواد، مخالف قانون و غیره ) است و من این کار را انجام نمی دهم.
- بحث را عوض کنید. آنجا چه اتفاقی افتاده است؟ درست را تمام کردی؟ بازی دیشب فوق العاده بود.
- سوال کنید. می خواهی من چکار کنم؟ چرا می خواهی من این کار بکنم؟ مشکل تو چیست؟
- دلیل ارائه کنید. نمی خواهم به دردسر بیفتم. نظر من در این مورد با شما فرق می کند. اگر این کار را بکنم احساس بدی پیدا خواهم کرد.
- از شوخی یا طنز استفاده کنید. شوخی می کنی؛ مشروب الکلی می تواند به بدن من آسیب برساند. مطمئنا همه آنچه باید انجام دهم همین است و بعد هم چند هفته ای آب خنک خواهم خورد.
- پیشنهاد انجام کار دیگری را بدهید. بیایید دوچرخه سواری کنیم. بیایید بازی کنیم. بیاید از احمد بخواهیم که با هم توپ بازی کنیم.
- اگر به رابطه دوستانه خود علاقه دارید، آن را حفظ کنید. اگر تصمیم گرفته ای این کار را سالم تر انجام بدهی، به من هم بگو. اگر خواستی بازی های کامپیوتری انجام بدهیم، در خانه خواهم بود.