براي اين كه كودکانی راستگو پرورش دهیم لازم است که خود ما نمونه یک فرد صادق باشیم. کودک شما نباید از زبان شما دروغ بشنود بدانید چشم ها و گوش های آنها همواره با دقت، رفتار و سخنان شما را می بینند و می شنوند. در ادامه نکاتی برای آشنایی کودکان با صدافت و درستکاری مطرح می کنیم:
- با گفتن داستان و قصه درباره قهرمانانی که به دنبال حقیقت هستند و با نیروهای شر و افراد شرور مبارزه می کنند. کودکان خود را با این فضیلت اخلاقی آشنا کنید و او را تشویق کنید که رفتاری صادقانه داشته باشد. لازم است که اینجا متذکر شویم که خاطرات و داستان های کودکانه تاثیر به سزایی بر ضمیر ناخودآگاه کودکان دارد.
- به سوالات کنجکاوانه آنها با دقت پاسخ دهید و خصوصا سوالاتی که فراتر از سن آنهاست را با دروغ گویی پاسخ ندهید سعی کنید تا آن جا که لازم است صادق باشید.
- اگر کودک شما به دروغ اقرار کرد که کاری انجام نداده و انکار کرد به جای تنبیه به او کمک کنید حقیقت را بگوید. او را با رفتار خشونت آمیز خود نترسانید بلکه با صبر و حوصله از او بخواهید حقیقت را بگوید و تشویقش کنید راستگو باشد.
- گاهی تنبیه کردن غیرقابل اجتناب است، سعی کنید همواره شیوه تنبیه را پیش نگیرید. تشویق و ترغیب اغلب نتایج بهتری دارد.
- دوستان صادق. دوستت را به من نشان بده تا آینده ات را بگویم. اگر دوست نوجوان شما دروغگو است یا رفتار غیرصادقانه دارد شک نکنید که فرزند شما از او تقلید می کند. پس مراقب دوستان فرزندان باشید چون معمولا نوجوانان از یکدیگر تقلید می کنند و دوستان را الگوی خود قرار می دهند.
- فرصت دروغ گویی را به آنها ندهید. از پرسیدن سوال هایی که باعث می شود آنها فرصت دروغ گویی پیدا کنند بپرهیزید. مثلا اگر دیدید که دخترتان آب میوه را روی میز ریخت لازم نیست از او بپرسید تو این کار را کردی؟ چون ممکن است باخود فکر کند شما واقعا نمی دانید و آن را فرصتی می داند برای این که راهی برای فرار از سرزنش پیدا کند و در نتیجه دروغ بگوید. به جای پرسیدن سوالی که جواب آن را می دانید از او بخواهید میز را تمیز کند.
