آلرژي اختلالي است که در نتيجه واکنش غيرعادي به يک ماده بي ضرر به نام آلرژن حادث مي شود و آلرژن به ماده اي گفته مي شود که توانايي ايجاد آلرژي را دارد. آلرژن ها اغلب از جنس پروتئين و البته برخي از آنها از جنس قند يا چربي اند. آنها قطعاتي از مواد مختلف،‌ مانند گرده هاي درختان، کپک ها، قطعات بدن حيوانات ( مو، پشم، پرز، پر، پوسته سر، ادرار، مدفوع)، انواع غذاها (شير، تخم مرغ، برنج،‌ گندم)‌ و داروها مي باشند. افرادي که آلرژي ندارند مي توانند بدون مشکل با مواد آلرژي زا مواجه شوند و بدن آنها هيچ واکنشي نشان نمي دهد، اما افراد مبتلا به آلرژي پس از رو به رو شدن با اين مواد دچار يک دسته از علائم مي شوند که در ادامه به آنها مي پردازيم. واکنش هاي حساسيتي به واسطه خطاي سيستم ايمني رخ مي دهد. سيستم ايمني مسئول نظارت بر عملکرد صحيح بدن است. از مشخصات اصلي سيستم ايمني،‌ شناسايي سريع هر گونه ماده خارجي است که از طريق مختلف ( تماس با پوست،‌خوراکي، استنشاقي يا تزريقي) وارد بدن مي شوند و در قدم بعيد بلافاصله، بايد اين موضوع را بفهمد که اين ماده خارجي مثلا غذا، دارو يا گرده درخت، با وجود اين که جزء ساختار بدن ما نيست، زيان آور هم نمي باشد. حال اگر اين عملکرد مختل شود،‌ پس از مواجهه با اين مواد،‌ سيستم ايمني عليه آن واکنش نشان مي دهد. اين مقابله باعث ايجاد علايمي در بدن مي گردد که همان آلرژي است. آلرژي چشم به صورت قرمزي، خارش،‌ سوزش و اشک ريزش است که مي تواند به صورت فصلي يا دايمي باشد. آلرژي بيني به صورت عطسه‌، خارش بيني، انسداد بيني (کپ شدن) و آبريزش است و به راحتي ممکن است با سرماخوردگي اشتباه شود. آلرژي ريه يا آسم به صورت تحريک پذيري راه هاي هوايي است که با علايمي نظير سرفه، تنگي نفس، خس خس سينه و احساس فشار در قفسه سينه، به ويژه بعد از فعاليت تظاهر مي کند.