کشور ما در منطقه زلزله خيز قرار دارد. در گذشته زمين لرزه در سراسر جهان باعث تلفات و خرابي سنگين مي شد. اما اکنون آگاهي از چگونگي وقوع زمين لرزه و اقدامات لازم در جهت مقابله با آن باعث شده که حتي زلزله هاي بسيار شديد، مانند زمين لرزه با شدت بالا در کشور نيوزلند تلفات چنداني نداشته باشد. براي درک چگونگي وقوع زلزله شناخت ساختار لايه هاي مختلف زمين، و حرکت آنها نسبت به يکديگر ضروري است. نظريه مورد استفاده در اين مورد نظريه تکتونيک صفحه اي است که سبب تحولي عظيم در علم زمين شناسي شده است. تکتونيک صفحه اي نظريه اي است که تغييرات چشمگير در سطح  زمين را توصيف مي کند. طبق اين نظريه صفحه اي پوسته خارجي  و سخت زمين، سنگ سپهر، از هشت بخش بزرگ و تعدادي بخش هاي کوچکتر تشکيل شده است. هر بخش از سنگ سپهر يک صفحه تکتونيک يا صرفا يک صفحه خوانده مي شود. ضخامت اين صفحه به ۱۰۰ کيلومتر هم مي رسد. صفحه هاي تکتونيک که تيغه هايي از سنگ سپهر هستند، بيروني ترين بخش گوشته و پوسته را تشکيل مي دهند. صفحه ها روي سست سپهر پلاستيکي زيرين قرار دارند. برخي صفحه ها بزرگ و صفحه هاي ديگر کوچک هستد. بعضي تقريبا بي حرکت و برخي ديگر فعال ترند. توجه کنيد که اين صفحه ها بر روي سطح زمين تکان مي خورند. قاره ها از اين رو حرکت مي کنند که در اين صفحه ها جاي گرفته اند. آنچه روي زمين به اين سو و آن سو کشيده مي شود صفحه هاي تکتونيکي است نه صرفا قاره ها. در حالي که درون صفحه ها نسبتا آرام است،‌ اغلب زمين لرزه ها،‌ فوران هاي آتشفشاني و تشکيل کوه ها در محل تلاقي صفحه ها صورت مي گيرد. حدود ۹۰ درصد زمين لرزه ها ناشي از حرکت در امتداد مرز صفحه هاي تکتونيک است.