بیوگاز در واقع گازی است که در اثر تجزیه و تخمیر مواد آلی نظیر فضولات حیوانی، فضولات انسانی، مواد زاید آشپزخانه، برگ و ساقه غلات و ... در شرایطی بی هوازی حاصل می شود. باکتریهایی که موجب تجزیه، پوسیدن و شکسته شدن مواد آلی در شرایط بی هوازی می گردند به نام باکتری های بی هوازی خوانده می شوند. بیوگاز مخلوطی مرکب از گاز متان، دی اکسیدکربن و مقادیر کمی سولفید هیدروژن، گاز هیدروژن، منوکسید کربن و دیگر ترکیبات هیدروکربنی می باشد. ارزش حرارتی بیوگاز برابر ۵/۹۶ کیلو وات بر متر مکعب است و این درحالی است که ارزش حرارتی گاز شهری برابر ۴/۰۷ کیلو وات بر متر مکعب می باشد. بیوگاز از هوا سبکتر بوده و حلالیت بسیار کمی نیز در آب دارد. احتراق کامل متان موجود در این گاز شعله آبی رنگ داشته و مقدار زیادی گرما تولید می کند. از نتایج مهم واحدهای بیوگاز علاوه بر تولید انرژی و سوخت، لجن هضم شده آن می باشد که می تواند به عنوان یک منبع خوب کود برای افزایش تولید محصولات کشاورزی مورد توجه قرار گیرد. این کود عاری از بذر علفهای هرز و بسیاری از پارازیتها و انگلها به ویژه تخم آسکاریس است. همچنین ازدیاد هوموس و مواد مغذی نظیر ازت، فسفر و پتاسیم برمرغوبیت غذایی این کود می افزاید. کمبود کود آلی به همراه استفاده زیاد از کودهای شیمیایی و آفت کشها می توانند خاک را ضعیف و فقیر نمایند. کود بیوگازی می تواند پاسخی موثر به این مشکل باشد. واحدهای بیوگاز علاوه بر تهیه کود خوب و بهداشتی و تولید گاز متان جهت پخت و پز، روشنایی و غیره باعث کنترل آلودگی های محیط زیست از طریق متمرکز نمودن فضولات انسانی و حیوانی در مخازن تخمیر و جلوگیری از پراکندگی این مواد در محیط زندگی مردم می شوند. همچنین تامین سوخت از طریق ایجاد دستگاه های بیوگاز اقدامی موثر در مناطق صعب العبور و دورافتاده است که امکان استفاده از سایر منابع انرژی را ندارند.