آزار جنسی معانی متعددی دارد اما بیشتر به هر گونه تماس جنسی ناخواسته و با اجبار کودکان و نوجوانان توسط فرد دیگر گفته می شود. دوران نوجوانی دورانی بسیار پراسترس و گیج کننده است. تجربه آزار جنسی این استرس را تشدید می کند. نوجوانان در حالت عادی هم خیلی فعال هستند ولی ناراحتی ناشی از آزار جنسی باعث می شود که آنها برای فکر نکردن درباره این نارحتی خیلی بیشتر از معمول به کار و فعالیت بپردازند. والدین ممکن است متوجه شوند که کودک احساس غمگینی، عصبانیت، شرمندگی و ترس داشته باشد. همچنین ممکن است والدین تغییراتی در رفتار او احساس کنند مانند خودداری از دیدار دوستان و خانواده، افت عملکرد تحصیلی یا اشکال در خوابیدن، اجتناب از به یادآوری فرد آزاردهنده، مکان یا اشیا یا شرکت در رفتارهای ناسالم مانند فرار کردن، استفاده ازمواد مخدر یا افکار خودکشی. نوجوانان اغلب آزار جنسی را با یک دوست، معلم یا سایر اعضای خانواده مطرح می کنند. به یاد داشته باشید که صحبت کردن در مورد آزار جنسی یک تصمیم گیری بزرگ است. این کار برای کودک و نوجوان سخت و خجالت آور است. والدینی که صحبت های نوجوان خود را در مورد آزار جنسی باور نمی کنند می توانند سبب طرد او و احساس انزوا و ترس در نوجوان شوند. حتی نوجوان ممکن است خودش را در این امر مقصر بداند. به عنوان یک والد، بهترین کاری که می توانید انجام دهید باور کردن حرف های دختر یا پسرتان است. نوجوانان به واکنش شما به حرف هایشان دقت می کنند. بنابراین باید آرام باشید و از مقصر دانستن او خودداری کنید. او به عشق، آرامش و حمایت شما در این دوران نیاز دارد. بنابراین از او حمایت کنید و به دنبال اقدامات پزشکی باشید. در صورتی که او می خواهد در مورد مشکل خود صحبت کند به او اطمینان دهید که به همه حرف هایش گوش می دهید. برای کمک به نوجوان خود و بهبود او از آزار جنسی با یک مشاور مشورت کنید.