بي شك تا به حال با واژه هایی مانند فایبرگلاس یا کامپوزیت مواجه شده اید. این مواد امروزه کاربردهای وسیعی در صنایع مختلف پیدا کرده اند. در ابتدا بهتر است بدانیم فایبرگلاس نوع بسیار متداولی از کامپوزیت است. اما کامپوزیت چیست؟ رشد فزاینده تکنولوژی در سال های اخیر باعث شد تا دیگر مواد که در دسترس بشر بود کافی نباشد و از این رو تلاش برای رسیدن به مواد جدید آغاز شد، مثلا در بیشتر کاربردهای مهندسی اغلب به تلفیق خواص مواد نیاز داریم. موادی که ضمن داشتن استحکام بالا، سبک باشند و مقاومت سایشی خوبی داشته باشند. اما از آنجا که نمی توان ماده ای یافت که همه خواص  مورد نظر را دارا باشد، باید به دنبال چاره ای دیگر بود: ساخت و استفاده از کامپوزیت ها. کامپوزیت ها رده ای از مواد پیشرفته هستند که در آنها از ترکیب مواد ساده به منظور ایجاد موادی جدید با خواص برتر استفاده شده است. اجزای تشکیل دهنده ویژگی های خودر را حفظ کرده در یکدیگر حل نشده و با هم ممزوج نمی شوند. معمولا یک ماده کامپوزیت را به صورت یک مخلوط فیزیکی در مقیاس ماکروسکوپیک از دو یا چند ماده مختلف تعریف می کنند که این مواد خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خود را حفظ کرده و مرز مشخصی را با یکدیگر تشکیل می دهند. این مخلوط در مجموع و با توجه به برخی معیارها خواص بهتری از هر یک از اجزای تشکیل دهنده خود دارا می باشد. فایبرگلاس یکی از پرکاربردترین کامپوزیت هاست، یک کامپوزیت با زمینه پلمیری است که توسط فیبرهای شیشه تقویت شده است. سیمان و بتن هم نمونه هایی از یک کامپوزیت سرامیکی هستند. مهمترین مزیت مواد کامپوزیتی آن است که با توجه به نیازهای موجود، می توانیم خواص آنها را کنترل کنیم. بطورکلی مواد کامپوزیتی دارای مزایای زیر هستند:
- مقاومت مکانیکی بالا نسبت به وزن خود
- مقاومت بالا در برابر خوردگی
- خصوصیات مکانیکی بهتر نسبت به فلزات
- خصوصیات خوب عایق حرارتی