سیستم عامل لینوکس ایده ای بود که توسط آقای لینوس توروالدوز دانشجو دانشگاه هلسینکی فنلاند در سال ۱۹۹۱، به عنوان پروژه دانشگاهی با بهره گیری از مفاهیم یونیکس و مینیکس بنیان گذاشت و طبق قوانین محصولات با کد آزاد اجازه داد که تمامی جامعه اینترنت از آن استفاده کنند، آن را تغییر دهند و یا اصلاح کنند که این خود، پیمودن راه جدیدی در عرصه تولید نرم افزار است. از آنجا که هسته مرکزی این سیستم عامل، بزرگ و پیچیده نیست، این امکان را فراهم آورده است که بر روی سخت افزارهای متفاوت به راحتی قابل اجرا باشد. در حقیقت از این لحاظ لینوکس در بین دیگر هم نوعان خود در رتبه اول قرار دارد. لینوکس دارای کارآیی و قابلیت اطمینان بالاست و تمام ویژگی های یک سیستم عامل جدید و کامل را داراست. در این میان، می توان به ویژگی هایی مانند، چند وظیفه ای واقعی، قابلیت حافظه مجازی، مدیریت حافظه قوی و مناسب، شبکه سازی و اتصال به شبکه اشاره کرد. لینوکس با توجه به تواناییهای آن، یک سیستم پیچیده پیشرفته و کامل است و قابلیت اطمینان آن افسانه ای است. تصور کنید، با یک سیستمی کار می کنید که از کار نمی افتد، نیاز به راه اندازی و بالا آمدن مجدد ندارد و فایل های شما از بین نمی رود. طراحی لینوکس به گونه ای است که قابل ارتقاء و یا تغییر در حین انجام کار است. اگر شما نیاز به اضافه کردن سخت افزار به سیستم و یا راه اندازی سیستم با یک سیستم عامل دیگر باشید، نیازی به خاموش کردن سیستم ندارید. در لینوکس شما نیازی ندارید که منابع با ارزش سیستم و پول خود را صرف آنتی ویروس ها کنید چون اگر ویروسی سعی کند یک فایل مهم و حیاتی سیستم را حذف کند، پیغام عدم مجوز دریافت خواهد کرد. علاوه بر آن به صورت آزاد در دسترس بودن کد لینوکس، به عنون یک لطف و عطیه برای امنیت آن است.