پسته مزاجش گرم و خشک است. بهترين نوع پسته آن است که دانه بزرگ داشته و پوسته آن نازک و سفيد بوده و مغز سبزرنگي داشته باشد. تا حدودي گرماي آن بيشتر از بادام است و البته داراي رطوبت مفيد براي بدن است. اين رطوبت منجر به توليد خون مي شود. پسته چاق کننده است و باعث رشد اعضايي مثل مغز و کليه مي شود، قواي جنسي و ميل جنسي را تقويت نموده و توليد مني را افزايش مي دهد. پسته باعث تقويت دهانه معده مي شود، از اين رو مي تواند براي افرادي که مبتلا به رفلاکس (برگشت اسيد معده به مري) هستند. مفيد باشد. براي رفع مشکل رفلاکس معده پودر مغز پسته را به همرا شکر يا نبات حدود يک ربع تا بيست دقيقه بعد از غذا به اندازه يک قاشق مرباخوري داخل دهان ريخته تا به آرامي با آب دهان مخلوط و حل شود و بتدريج قورت دهيد. بايد توجه شود که اين ترکيب حداکثر به اندازه نياز سه روز تهيه شود،‌ چون ممکن است در مدت طولاني،‌ فاسد شود. پسته همچنين به علت تقويت دهانه معده باعث کاهش حالت تهوع نيز مي شود. نکته جالبي که در مورد پسته گفته شده اين است که نه قابض است نه ملين؛ بنابراين براي اکثر افراد با گوارش هاي مختلف، مفيد است. همانند بادام و گردو و سنجد بهتر است براي نگهداري در مدت طولاني از پوست خود خارج نشود. ماندگاري مغز پسته حدود سه ماه مي باشد ولي با استفاده از روش هاي فرآوري مثل خواباندن آن در آبليمو و سرکه مي توان ماندگاري آن را افزايش داد. براي اين کار لازم است مغز پسته را به مدت کوتاهي پنج تا ده دقيقه در آبليمو يا سرکه غوطه ور نمود تا خيس بخورد، سپس مغزها را خارج کرده روي پارچه تميز در هواي تميز و در سايه قرار داد تا به آرامي خشک شود. اين کار را هم با سرکه انگور مي توان انجام داد هم سرکه سيب که البته انگور بهتر است. اين گونه پسته چون همراه با يک ماده سرد (سرکه) مي باشد،‌از شدت حرارتش کاسته شده و خصوصا براي گرم مزاجان مناسب است. بديهي است که همراه کردن پسته با نمک و تفت دادن آن چه با نمک چه بدون نمک باعث گرم تر و خشک تر شدن مزاج آن مي شود و لذا براي افراد سرد مزاج مفيدتر است.