واژه ربات اولین بار در سال ۱۹۲۱ میلادی به معنی انسان مکانیکی و به وسیله یک نویسنده اهل کشور چک در یک نمایشنامه به اسم کارخانه ربات سازی رسوم به کار رفت. اما با بررسی دقیق تر کتاب های تاریخی به این نتیجه می رسیم که اندیشه ساخت دستگا های شبیه انسان که بتوانند وظایفی را به صورت مستقل از انسان انجام دهند سال ها و قرن ها قبل از به کار بردن کلمه ربات در یونان و چین باستان وجود داشته است. از جمله یک مخترع بزرگ یونانی، ۲۲۰ سال قبل از میلاد مسیح موفق به طراحی یک ربات با الهام از الهه های یونان باستان شده بود. این ربات هنگامی که یک لیوان در دست آن قرار می دادند با استفاده از مکانیسم های پیچیده قادر به مخلوط کردن نوشیدنی های مختلف برای پر کردن لیوان بود. در سال ۱۹۲۸ دو مخترع یک نمونه اولیه از ربات شبیه به انسان را ساختند که می توانست بازوهایش را تکان دهد و به کمک یک بلندگوی رادیویی می توانست از دهان فلزی اش جملات بیان شده توسط اپراتور پشت پرده را پخش کند. این ربات که اریک نام داشت تاثیر زیادی بر مردمی که در نمایشگاه اختراعات آن سال حضور داشتند گذاشت. سیر تکامل ربات ها که حالا باعث وجد قشر دانشگاهی و مخترعات تازه کار شده بود به سرعت ادامه یافت و جنگ جهانی دوم که تاثیرات زیادی بر روی فناوری های مختلف گذاشته بود، اثرش بر رباتیک را نیز نمایان کرد. در سال های بعد از جنگ و حوالی سال ۱۹۵۴ بود که جرج دوول توانست اولین ربات با کاربردهای صنعتی را بسازد. در ادامه انقلاب دیجیتال و عصر الکترونیک جان تازه ای به رباتیک تزریق کرد و دستگاه هایی که زمانی در نمایشنامه ها به عنوان نمادی ادبی و سمبلی فانتزی - انتقادی و در واقعیت به عنوان ابزارهای سرگرمی به شمار می رفتند، کم کم به عنوان مهمترین و پرکاربردترین ابزارهای ساخته دست انسان محسوب شدند و از آن زمان به بعد بود که دوران رشد ربات ها شروع شد.