در علم پزشکی دو نوع مرگ وجود دارد. مرگ قلبی و مرگ مغزی. مرگ قلبی همان مرگی است که بسیاری از ما با آن آشنا هستیم، توقف تپش قلب، نداشتن نبض و قطع نفس از نشانه های مرگ قلبی است؛ اما مرگ مغزی چیست؟ شاید دیده باشید که اگر به عضوی از بدن مثل دست ضربه ای وارد شود، عضو ورم می کند. برای مغز هم همین اتفاق می افتد. هنگامی که به سر ضربه ای وارد می شود مغز نیز ورم می کند اما به علت اینکه مغز در جمجمه سخت و غیرقابل انعطاف قرار دارد، نمی تواند به اندازه کافی ورم کند و این باعث می شود که به رگ هایی که خون داخل آنها مواد مغزی و اکسیژن را به مغز می رسانند فشار وارد شود و این رگ ها مسدود بشوند. نرسیدن مواد مغزی و اکسیژن به مغز و ساقه مغز باعث می شود که سلول های مغز نابود شوند. سلول های مغز تنها سلول هایی از بدن انسان هستند که پس از نابودی کامل قابل ترمیم نیستند. نابودی سلول های مغز تا جایی ادامه پیدا می کنند که در نهایت طی ۳ تا ۵ روز تمام سلول ها نابود می شوند و دیگر ازشکل گردویی مغز خبری نیست. مغز به توده ای خمیری شکل، لزج و متعفن تبدیل شده است. در این زمان فرد دچار مرگ مغزی شده است اما به کمک دستگاه تنفس مصنوعی قفسه سینه فرد همچنان بالا و پایین می شود. در قلب گره کوچکی وجود دارد که به آن گره پیشاهنگ می گویند. هنگامی که به صورت مصنوعی به گره پیشاهنگ اکسیژن رسانده شود، این گره الکتریسته ایجاد می کند و باعث ضربان قلب می گردد. این اتفاق حتی با کمک دستگاه تنفس مصنوعی در نهایت می تواند تا چهارده روز ادامه پیدا کند.
مرگ مغزی و کما
آیا فردی که دچار مرگ مغزی شده است به زندگی باز می گردد؟ تفاوت مرگ مغزی با کما چیست؟
همان گونه که توضیح داده شد در مرگ مغزی تمام سلول های مغز به طور کامل نابود می شوند در حالی که در حالت کما سلول های مغز دچار اختلال عملکرد می شود. کما ممکن است یک ساعت تا سی سال ادامه داشته باشد و ممکم است فرد به کما رفته، به زندگی برگردد یا هرگز به زندگی برنگردد. از لحاظ ظاهری هیچ تفاوتی بین فرد مرگ مغزی شده با فرد به کما رفته وجود ندارد.