تا امروز تنها خانه انسان زمین بوده است ولی پیش بینی ها نشان می دهند که بقا بر روی این کره خاکی به دلایل زیست محیطی از جمله بالا آمدن آب اقیانوس ها و سوراخی لایه ازن در آینده نه چندان دور دشوار خواهد بود. آیا سیارات دیگر را می توان برای سکونت انتخاب کرد؟ واقعیت این است که آن دسته سیاره هایی که به احتمال کم امکان حیات ما در آنها فراهم است، فاصله حداقل چندین میلیون سال نوری با ما دارند و تا چند نسل بعد از ما و با بهره گیری از پیشرفته ترین سطح فناوری نیز امکان سفر به آنها میسر نخواهد شد. پس باید اجرام آسمانی که شبیه به زمین هستند را انتخاب کنیم و تنها نامزدهای فعلی قمرهای اروپا و تیتانن و سیاره مریخ هستند. مسئله اصلی این است که کدام یک از آنها مناسب هستند؟ اروپا، قمر سیاره مشتری است که برای دانشمندان هنوز در هاله ای از ابهام است پوسته یخی این سیاره روی اقیانوس های زیرسطحی قرار گرفته است که احتمال وجود حیات در آن وجود دارد. تیتان قمر سیاره زحل است با منظره ای بی نظیر از حلقه های سیاره مادر خود یعنی زحل اما نکته مهم این است که این دو سیاره فقط نامزد حیات فرازمینی هستند و نه مناسب برای حیات بشر. منظور از حیات فرازمینی، موجوداتی شبیه آدم فضاهای داستان های تخیلی نیست بلکه این حیات می تواند حتی به صورت موجودات تک سلولی باشد. بنابراین از میان این سه گزینه، سیاره مریخ بهترین گزینه برای ایجاد امکان حیات بشر است. یکی از اصلی ترین سوالات این است که تاکنون چه اقداماتی در این حوزه انجام شده است؟ آیا ادعاهای ایلان ماسک برای زندگی بر روی مریخ واقعی است یا تنها یک سری ادعاهای بی اساس است؟ محققان پیش بینی کردند که مدت زمان سفرهای فضایی در آینده از زمین به مریخ به حدود ۳۰ روز خواهد رسید اما به همین سادگی هم نیست. همان طور که می دانید مریخ اتمسفر ضعیفی دارد و اشعه های فرابنفش خورشیدی و اشعه های هسته ای فضا ممکن است آسیب های جدی به بدن شما وارد کند که نیاز به اصلاح ژنتیکی روی انسان است. در نهایت نتیجه می گیریم بهتر است که مراقب همین کره زمین خودمان باشیم زیرا تمام پروژه هایی که از آنها صحبت کردیم تنها در حد صحبت و مقدمات بوده و هنوز هیچ طرحی به صورت قطعی برای حیات در سایر اجرام اجرا نشده است.