امروزه بسیاری از مردم از ضایعه های عصبی رنج می برند که در نهایت سبب معلولیت در دستگاه حسی- حرکتی آنها یا عوارض عصبی دیگر می شود؛ ضایعه هایی که گاهی قدرت تکلم افراد را از آنها می گیرند، سبب از کارافتادگی عضلات می شوند. امروزه پژوهشگران با کار بر روی رابط های مغز-ماشین در تلاش هستند تا با کمک ماشین، تاثیر این اختلالات عصبی در زندگی افراد ره به حداقل برسانند. نورالینک شرکت پیشرویی است که در تلاش برای بهبود زندگی انسان با طراحی و ساخت رابط های مغز- ماشین قابل کشت می باشد. رابط های مغز- ماشین بالینی هنوز به طور گسترده ای مورد استفاده قرار نمی گیرند؛ زیرا تعداد متوسط کانال های مغزی، پتانسیل بهره برداری آنها (رابط ها) را محدود کرده است؛ اما در فناوری جدید نورالینک، پژوهشگران یک بستر رابط یکپارچه مغز- ماشین با هزاران کانال ساخته اند که در آن (شبکه ای منظم) از رشته الکترودها مورد استفاده قرار گرفته است. در این طراحی تعداد ۳۰۷۲ الکترود در هر آرایه در ۹۶ رشته توزیع شده است که از این جهت دارای تراکم بی سابقه ای می باشد.
سیستم نورالینک دارای سه مولفه اصلی زیر است:
۱- میله های پلیمری بسیار ظریف
۲- ربات جراحی مغز و اعصاب
۳- لوازم الکترونیکی با تراکم بالا
عرض رشته های ساخته شده از ۵-۵۰ میکرومتر است (گلبول های قرمز دارای قطری حدود ۵ میکرومتر هستند). نورالینک از یک سیستم جاسازی رباتی برای جاگذاری سریع و قابل اطمینان تعداد بالایی میله منجر می شود تا از رگ ها دوری کرده و منجر به آسیب دیدگی رگ ها نگردد و از مناطق پراکنده مغز، با تشخیص دادن تغییر میدان الکترومغناطیسی ایجاد شده توسط سلول های مغز، از این مناطق ثبت گرفته می شود. ربات مورد استفاده به طور خودکار می تواند در هر دقیقه ۶ رشته (۱۹۲ الکترود) را درج کند. با وجود چنین دستگاهی، تصور اینکه بیمار مبتلا به آسیب نخاعی می تواند به طرز ماهرانه یک ماوس کیبورد دیجیتال را کنترل کند، قابل قبول است.