ماکروویو، امواج فروسرخ و امواج دی الکتریک، تشعشعات غیریونیزه ای هستند که به کمک انرژی تابشی کار می کنند. امواج ماکروویو برخلاف امواج فروسرخ که سطحی هستند نفوذ حجمی دارند. مایکروویو در طیف امواج الکترومغناطیس قرار دارد. میدان های مغناطیسی خطوط نامرئی نیرویی است که هنگام تولید یا مصرف الکتریسیته در اطراف جسم ایجاد می شوند. فرایند گرم شدن مواد غذایی در ماکروویو در دو سطح میکروسکوپی با پدیده حرکت یون ها به سمت قطبین و در مقیاس ماکروسکوپی با پدیده گردش دوقطبی ها انجام می شود که دومی از اهمیت بیشتری برخوردار است. هنگامی که ماده غذایی در معرض انرژی ماکروویو قرار می گیرد، مولکول های قطبی ماده غذایی نظیر آب، تمایل به همسو شدن با میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط ماکروویو در دستگاه پیدا می کنند؛ با تغییرات پی در پی میدان مغناطیسی، مولکول های قطبی غذا نیز در پی آن، جا به جا می شوند. اصطکاک ایجاد شده در اثر برخورد و سایش مولکول ها به هم هنگام جا به جایی، سبب ایجاد گرما در ماده غذایی می گردد؛ بنابراین هیچ گونه گرمایی از بیرون و توسط دستگاه به ماده غذایی انتقال نمی یابد؛ بلکه گرما در درون ماده غذایی تولید می شود و انتقال انرژی توسط اشعه انجام می شود نه جا به جایی و هدایت که پدیده های رایج رخ داده هنگام انتقال حرارت در روش های حرارت دهی مستقیم می باشند. این امر بدین معناست که مشکلات انتقال حرارت که در بسیاری از روش های حرارت دهی مواد غذایی عامل محدود کننده است،در این فرایند مطرح نمی شود. همچنین مسئله نقطه سرد نیز در این روش منتفی است. نقطه سرد در غذا نقطه ای است تقریبا واقع در مرکز هندسی ماده غذایی که با روش های حرارت دهی معمول، کمترین حرارت را دریافت می کند؛ در حالیکه با استفاده از ماکروویو، نقطه سرد جزو اولین نقاطی است که گرم می شود. این فرایند به سرعت و یکنواخت اتفاق می افتد، بدین معنا که ماده غذایی به شرط دارا بودن شکل هندسی منظم از داخل شروع به گرم شدن می کند و در همه جهتها به طور یکنواخت گرم می شود. در این حالت سوختگی و سخت سطحی به علت مجاورت با گرما رخ نمی دهد و این یکی از مزایای عمده فرایند گرم شدن مودغذایی به کمک ماکروویو است.