زنان در دوران بارداری بیشتر در معرض اختلالات روانی نظیر استرس، اضطراب و افسردگی قرار دارند. زنان باردار در این دوران تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی زیادی تجربه می کنند. بنابراین یکی از شایع ترین مشکلات بهداشتی در زنان افسردگی است. مطابق تعریف سازمان بهداشت جهانی، افسردگی یک نوع اختلال بهداشتی روان است که یک مشکل جدی را ایجاد می کند. مهمترین علائم افسردگی عبارت اند از: احساس از غم و اندوه، کاهش علاقه، احساس خستگی و فقدان انرژی. علاوه بر این، افسردگی با اضطراب، مشکلات خواب، تغییرات در اشتها، اختلالات تمرکز، احساس گناه، کاهش اعتماد به نفس یا افکار خودکشی نیز همراه است. زنان معمولا در دوران بلوغ، قبل از قاعدگی، در دوران بارداری، پس از زایمان و در سن یائسگی در معرض خطر افسردگی قرار دارند. بارداری و زایمان از عوامل موثر بر بروز افسردگی در زنان است. افسردگی در بارداری می تواد زمینه را برای بروز مشکلات روان شناختی در اوایل کودکی، عملکرد ضعیف تحصیلی و اختلال در عملکرد اجتماعی ایجاد کند. علاوه بر این طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی افسردگی در دوران بارداری می تواند یک عامل خطرناک برای بروز افسردگی پس از زایمان باشد. در نتیجه عدم درمان مناسب افسردگی در مادر باردار ممکن است بر روی جنین تاثیر منفی نظیر کاهش وزن هنگام تولد، افزایش غلظت هورمون های استرس در کودک و زایمان زودرس بگذارد. بنابراین تشخیص به موقع و صحیح می تواند تاثیرات منفی افسردگی بر سلامت مادر و کودک را به حداقل برساند. بنابراین، اهمیت بهداشت روان در این دوران بسیار حیاتی است زیرا بسیاری از مسائل دوران بزرگسالی از شرایط نامناسب دوران جنینی و کودکی نشات می گیرد و صدمات وارده بر جنین در دوران بارداری می تواند زمینه ساز بسیاری از اختلالات جسمی و روانی در سال های بعدی زندگی فرد باشد. استفاده از داروهای ضدافسردگی در این دوران توصیه نمی شود اما انجام فعالیت های بدنی و روان درمانی می تواد روش خوبی برای درمان این اختلال باشد.