منظور از بلاک در حوزه ی رمز ارزها فایل هایی هستند که داده های مربوط به شبکه را برای همیشه ثبت می کنند.
به مجموعه تراکنش ها در یک زمان مشخص که به یک بلاک چین اضافه می شود ، بلاک گفته می شود. هر بلاک به بلاک قبلی خود بستگی دارد و قسمتی از اطلاعات بلاک قبلی را خود ذخیره میکند و با کامل شدن یک بلاک راه برای بلاک بعدی باز میشود و به این ترتیب یک زنجیره از بلاک های تشکیل  میشود که به آن بلاک چین می گوییم. بنابراین، یک بلاک مانند یک دفتر ثبت است. هر بار که یک بلاک تکمیل می شود، جای خود را به بلاک بعدی در بلاکچین می دهد. بنابراین یک بلاک یک ذخیره دائمی از سوابق است که پس از نوشتن، قابل تغییر یا حذف نیست. در واقع اطلاعاتی که در بلاک ها ذخیره می شوند قابل تغییر یا حذف نمی باشند.یک بلاک را می توان مانند یک حلقه در یک زنجیره در نظر گرفت. شبکه بلاکچین از میلیون ها بلاک تشکیل شده است که هر کدام از بلاک ها بخشی از بلاکچین را تشکیل می دهند. هک کردن یک بلاک عملا غیر ممکن است. همانطور که در بالا گفتیم هر بلاک حاوی اطلاعاتی مانند تراکنش‌ها‌ی صورت گرفته در بستر بلاکچین است که عبارتند از: زمان انجام تراکنش، آدرس عمومی فرستنده و آدرس عمومی گیرنده، هش اختصاصی خود و هش بلاک قبلی است.
هر بلاک از دو بخش هدر بلاک (Block Header) و بدنه‌ بلاک (Block Body) تشکیل شده است. هدر بلاک خود شامل چندین بخش با وظایف مختلف است و بدنه بلاک محل بارگیری یا ذخیره اطلاعات بلاک به حساب می‌آید. هدر بلاک نقش اساسی در فرایندهای شبکه بلاکچین دارد. بلاک‌ها از طریق هدر به یکدیگر متصل می‌شوند و از طریق هش هدر در شبکه شناسایی می‌شوند. هدر به ۶ بخش که عبارتند از:‌ نسخه برنامه، هش بلاک قبلی، هش ریشه درخت مرکل،‌ برچسب زمانی،‌ هدف و عدد نانس، تقسیم می‌شود. هر یک از این بخش‌ها وظایفی از عملیات کلی بلاک را بر‌عهده دارند.