اصطلاح مهارت های زندگی به گروه بزرگی از مهارت های روانی، اجتماعی و میان فردی گفته می شود که می تواند به افراد کمک کند تا تصمیم شان را با آگاهی اتخاذ کنند به طور موثر ارتباط برقرار کنند مهارت های مقابله ای و هویت شخصی خود را گسترش دهند و زندگی سالم و بارآور داشته باشند. مهارت های زندگی می تواند اعمال شخصی و اعمال مربوط به دیگران و نیز اعمال مربوط به محیط اطراف را طوری هدایت کنند که به سلامت بیشتر منجر شود و سلامت بیشتر یعنی آسایش بیشتر جسمانی، روانی و اجتماعی.
آموزش مهارت های زندگی بر رفتارهای سالم اجتماعی تاثیر مثبت داشته و باعث کاهش مصرف سیگار و الکل، بهبود روابط بین فردی و عزت نفس و ابراز وجود، کاهش مشکلات رفتاری، افزایش انگیزه پیشرفت و خود احترامی و سازگاری اجتماعی و افزایش محبوبیت فرد ی شود. مهارت های زندگی مشتمل بر چند مهارت است که با تشکیل گروه های کوچک و بحث گروهی، بارش فکری، ایفای نقش و بحث و مناظره قابل آموزش است. این مهارت ها عبارت است از الف) مهارت های عاطفی شامل: خودآگاهی، مقابله با هیجانات و مقابله با استرس. ب) مهارت های اجتماعی شامل: همدلی، ارتباط موثر، روابط میان فردی، شهروند مسئول بودن، حل تعارض. ج) مهارت های شناختی شامل: تصمیم گیری، حل مسئله، تفکر خلاق و تفکر انتقادی.
بارش فکری: بارش فکری شیوه ای خلاق و بارآور در ایجاد نظرها و عقاید مختلف و متعدد درباره موضوعی خاص است در این روش کودکان تشویق می شوند که در مورد موضوع یا سوالی خاص کلیه نظرات و پاسخ های ممکن را بگویند. کمیت و تعداد پاسخ ها ممکن در روش بارش فکری از اهمیتی خاص برخوردار است کودکان تشویق می شوند بدون در نظر گرفتن نادرستی پاسخ چه غلط و چه خنده دار پاسخ های ممکن را به سوال بدهند. به کمک این روش کودکان می توانند جوانب مختلف از یک موضوع را در نظر داشته و قبل از اینکه تصمیم گیری نمایند به جستجوی اطلاعات برآیند همین به آنان کمک می کند تا راهها و روش های مختلف حل مسئله را کشف نمایند.
ایفای نقش: در این روش بر اساس یک متن یا بر اساس موقعیتی نمایشی اجرا می شود و به کودکان فرصت داده می شود تا مهارت هایی را که راجع به آن بحث شده است در عمل اجرا نمایند در این روش کودکان می توانند در محیط امن و کنترل شده رفتارها را مشاهده کرده و آنها را بیاموزند، تمرین کنند و پس از تسلط بر آنها در محیط واقعی زندگی بکار برند. کودکی که ایفای نقش می کند یا نقش دیگران را مشاهده می نماید فرصت دارد تا در خصوص احساسات و رفتارهای خود در شرایط، اوضاع و احوال مختلف بینش و بصیرت کسب کند.
بحث و گفتگو: در این روش کودکان تشویق می شوند تا نظرات و عقاید خود را در قالب کلمات و جملات ساده در مورد موضوع و مساله ای بیان کنند.این شیوه باعث تقویت مهارت های کلامی، جرات ورزی و ابراز وجود در کودکان می گردد.