دوره نوجواني كه با تغييرات جسماني، روانشناختي و اجتماعي گسترده همراه است، به دليل خودمحوري و عدم درك صحيح نوجوانان از رفتارهاي خود، مرحله مهمي براي شروع رفتارهاي پرخطر محسوب می شود. قلدری را می توان برجسته ترین نوع خشونت در مدارس نامید. ماهيت متفاوت قلدري باعث شده است تا بتوان آن را از پرخاشگري متمايز كرد ؛ زيرا پرخاشگري به عنوان يك پديده طبيعي و بخشي از رشد در نظر گرفته مي شود، درحاليكه قلدري در اشكال مختلف كلامي، فيزيكي، رابطه اي و مجازي عبارت است از سوءاستفاده سيستماتيك از قدرت ، كه داراي ماهيت تكرار عمل است. رفتار قلدري به عنوان يك حالت عدم تعادل قدرت بين دو نفر تعريف مي شود كه در آن فرد قويتر به كرات و به اشكال مختلف فيزيكي، كلامي ياروان شناختي باعث ايجاد آزار و اذيت و صدمه در فرد ضعيف تر مي شود. در گذشته، قلدري در ميان نوجوانان مدرسه اي به شكل سنتي و از طريق تعاملات واقعي و چهره به چهره اتفاق مي افتاد. اما در قرن ۲۱ افراد قلدر براي آزار رساندن و زورگويي نسبت به همسالان شان از شيوه هاي جديدتري چون مزاحمت هاي تلفني يا نشر تصاوير يا مطالب واقعي يا غيرواقعي درباره آن ها در محيط مجازي استفاده مي كنند. قلدري در پسرها سه برابر دختر ها و در اوايل نوجواني شديدتر است. محققان بر این باورند که رويدادها و اتفاقات پيرامون افراد باعث تنش آن ها نمي شود ، بلكه ديدگاه ها و باورهاي افراد از رويدادها و اتفاقات است كه منجر به تنش در آنها مي شود و زندگي آنان را با مشکل مواجه می کند. باورهای غيرمنطقي باورهاي ناكارآمدي هستند كه مانع از رسيدن فرد به اهداف شخصي شان شده و داراي ویژگی غیرواقع گرایانه هستند. بنابراین، رفتاری مانند قلدری می تواند به عنوان پیامد باورهای غیرمنطقی فرد باشد. لذا می توان در مراكز مشاوره آموزش و پرورش  بر روي دانش آموزاني كه مشكل قلدري دارند، با آموزش های غلبه بر باورهاي غيرمنطقي به آنها در كاهش قلدري كمك كرد.