رفتن به محتوای اصلی
امروز: ۰۳:۲۹:۵۸ ۲۰۲۵/۲۷/۰۷     ورود
EN - FA

برای تبلیفات در سایت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برای تبلیفات در سایت

 

 

 

 

 

 

 

 

برای تبلیفات در سایت

زلزله به عنوان یکی از بالای طبیعی از نظر جانی و مالی همواره خطری برای جوامع بشری محسوب می شود؛ به همین دلیل تلاش برای پیش بینی زلزله به عنون یکی از راه کارهای مقابله با زلزله همواره مورد توجه بوده است. یکی از موفق ترین پیش نشانگرهای کوتاه مدت زلزله سیگنال های الکتریکی لرزه ای است که روش ون (VAN) نامیده شده است.
پروفسور اییدا محقق برجسته ژاپنی مرکز مطالعات پیش بینی زمین لرزه ژاپن و هیات علمی گروه زمین شناسی ژئوفیزیک دانشگاه ایالتی تگزاس آمریکا است که حدود ۲۰ سال است که همکار مستقیم تیم ون است. خلاصه ای از نظرات ایشان در خصوص روش ون به شرح زیر است. این روش بر پایه بررسی تغییر در مشخصات پتانسیل ژئوالکتریکی، که اصطلاحا سیگنال های الکتریکی لرزه ای نامیده می شوند استوار بوده و قبل از زمین لرزه آشکار می شود. سیگنال های الکتریکی لرزه ای تنها در نقاط مخصوصی (سایت های حساس) مشاهده می شوند و به طور گزینشی سایت حساس، نسبت به منبع لرزه ای، سیگنال های الکتریکی لرزه ای را دریافت می کند و تخمینی از مکان رویداد را تا ۱۰۰ کیلومتر فراهم می کند. بزرگای زمین لرزه پیش رو نیز تا هفت دهم واحد در مقیاس بزرگی پیش بینی می شود. برای دلیل سیگنال های الکتریکی لرزه ای در گسل ها چندین ساز و کار توسط دانشمندان ارائه شده است: ۱- تاثیرات پیزوالکتریکی، ۲- فعالیت های جنبشی الکتریکی (پتانسیل جاری)، ۳- مهاجرت جادررفتگی ها، ۴- آبزدایی کانی های آبدار. در این روش در صورت کامل بودن شبکه امکان تعیین مکان رویداد زلزله پیش رو و زمان رویداد وجود دارد. در این رابطه کشورهای یونان، ژاپن، آمریکا، مکزیک و ایتالیا از روش ون به عنوان پیش نشان گرهای زمین لرزه استفاده می کنند. با این روش زلزه ۶/۶ ریشتری گرانا- کوزانی در سال ۱۹۹۵، زلزله ۶/۵ ریشتری اراتینی- اژن در سال ۱۹۹۵، زلزله ۶/۴ ریشتری استروفاریس در سال ۱۹۹۷ و زلزله ۶/۵ ریشتری در دریای اژه در ۲۰۰۱ را قبل از رویداد مورد شناسایی و اعلام نمودند.

field_video
کپی رایت | طراحی سایت دارکوب