کشاورزی مولکولی از لحاظ نظری ظرفیت تولید نامحدود آنتی بادی ها، واکسن ها، پروتئین های خونی، فاکتورهای رشد و سایر آنزیم ها، و پروتئین های نوترکیب مورد استفاده در تشخیص و درمان صنایع مرتبط با سلامت، صنایع شیمیایی و سایر صنایع وابسته به علوم زیستی مانند صنایع غذایی را داراست. از لحاظ تکنیکی نیز گیاهان توانایی تولید پروتئین های دارویی پیچیده با عملکرد مورد انتظار مثل پروتئین های سرم انسانی، تنظیم کننده های رشد، انواع آنتی بادی، واکسن ها، هورمون ها، سیتوکنین ها و آنزیم های مختلف را دارا هستند. این توانایی به خاطر تغییرات پس ازترجمه مناسب در گیاهان است که باعث شکل گیری صحیح و در پی آن ساختار و عملکرد درست پروتئین نوترکیب می شود. تولید پروتئین های نوترکیب از حدود سه دهه گذشته آغاز گردید و امروزه تعداد فرآورده ای پروتئینی که در بازار موجود بوده و یا در حال گذراندن مراحل اواخر بالینی می باشد افزایش چشمگیری از خود نشان داده است، به طوری که تاکنون بیش از ۴۰ نوع از این داروها مورد تائید قرار گرفته و حدود ۸۰۰ نوع دیگر نیز درحال گذراندن مراحل مختلف آزمایش ها بالینی می باشد.
مزیت های استفاده از گیاهان به منظور تولید پروتئین:
چندین مزیت برای استفاده از گیاهان به عنوان کارخانه تولید دارو وجود دارد. تولید پروتئین های فعال از لحاظ بیولوژِیکی از کشت سلول گیاهان، ارزان تر از پروتئین های مشابه در سیستم های قدیمی تر کشت سلول جانوری می باشد. همچنین سلول های گیاهی می توانند تحت شرایط ساده ای کشت یابند. علاوه بر این محصولات سنتز شده جدید، به سادگی قابل انباشت و ذخیره به میزان زیاد در اندامک های هدف مانند شبکه آندوپلاسمی، واکوئل های ذخیره پروتئین و پلاستید را داشته و به این ترتیب دور از دسترس پروتئازها تجمع می یابند. بطورکلی استفاده از سلول های گیاهی به عنوان کارخانه تولید دارو حاصل پیشرفت در روش های کشت سلول گیاهی می باشد.