کریسپر نوعی تکنولوژی جدید ویرایش ژنتیکی است که می تواند به پیشرفت ژن درمانی کمک های زیادی بکند. تاکنون ژن درمانی عمدتا از طریق تکنیک انتقال ژن انجام شده است؛ به این صورت که یک ویروس بی گزند، نسخه سالمی از یک ژن را به سلول منتقل می کند تا جای ژن معیوب را که بیماری ایجاد کرده، بگیرد؛ اما در روش کریسپر، دانشمندان می توانند مستقیما ژن معیوب را اصلاح کنند. آنها دی ان ای معیوب را جدا کرده و به جای آن دی ان ای سالم می گذارند. قاعدتا این روش باید خیلی بهتر از اضافه کردن یکی ژن جدید جواب دهد، چون در این صورت خطرات ناشی از اضافه کردن یک ژن غریبه و خارجی از میان می رود. گاهی ممکن است یک ژن خارجی در مکان اشتباهی قرار گیرد و منجر به سرطان شود؛ اما ژنی که با تکنیک کریسپر ترمیم شده است تحت کنترل خواهد بود. تا به امروز کاربرد سیستم های کریسپر در باکتری ها شامل ژنوتیب، کشت محصولات صنعتی علیه ویروس ها، کنترل جذب و انتشار ژن های مقاوم به آنتی بیوتیک توسط باکتری ها و کشت های پروبیوتیک مهندسی می باشند. موفقیت تجاری سیستم ایمنی طبیعی کریسپر برای واکسیناسیون استرپتوکوکوس ترموفیلوس که از آن در فراورده های لبنی (ماست و پنیر)استفاده می شود، راه را برای استفاده از این سیستم در تغذیه هموار کرده است. در حال حاضر بیشتر تحقیقات هنوز بر روی مدل های حیوانی یا سلول های جدا شده از انسان متمرکز است با این هدف که در نهایت از این تکنولوژِی برای درمان بیماری در انسان استفاده شود. لازم به ذکر است که انجام اصلاح ژنی در سلول های زایشی در حال حاضر در انگلستان و در بیشتر دیگر کشورها غیرقانونی می باشد. در مقابل، استفاده از کریسپر و دیگر تکنولوژی ها برای ایجاد ویرایش ژن دارای مناقشه است. در واقع در حال حاضر برای درمان بیماری های انسانی در موارد خاص و یا مورادی که زندگی شان در خطر بوده است استفاده شده است.