پلاستیک های زیستی در واقع پلاستیک هایی هستند که از زیست توده هایی همچون روغن و چربی گیاهان، نشاسته، درت و غیره تولید می شوند. میکروارگانیسم ها نیز می توانند در حضور برخی منابع، پلاستیک های زیستی را تولید کنند؛ اما نکته مهم در رابطه با این نوع از پلاستیک ها توانایی تجدیدپذیری آنهاست. پلاستیک های زیست تجزیه پذیر دارای کاربردهای تجاری متنوعی هستند.
صنعت بسته بندی
پلاستیک های زیستی در صنعت بسته بندی کاربرد گسترده ای دارند. در مورد بسته بندی موادغذایی از پلاستیک های استفاده می شود که علاوه بر حفظ کیفیت غذا، آن را از آلودگی های محیطی نیز مصون بدارد.
تولید کیسه های پلاستیکی
این کیسه های زیست تجزیه پذیر از موادی ساخته شده اند که در محیط می توانند تجزیه یا به کمپوست تبدیل شوند. سه نوع از کیسه های زیست تجزیه پذیر وجود دارد. ۱- کیسه های ساخته شده از نوعی رزین که حاوی نشاسته، پلی اتیلن و فلزات سنگین (کادمیوم، سرب  بریلیوم) است. ۲- حاوی ترکیبی از نشاسته و پلیمرهای زیست تجزیه پذیر می باشند. ۳- کیسه های زیست تجزیه پذیر OXO  كه به سرعت تجزیه می شوند.
کاربرد پلاستیک های زیستی در کشاورزی و باغبانی
تولید مالچ های کشاورزی، محفظه های دانه و تورهای زیست تجزیه پذیر ازجمله کاربردهای پلاستیک های زیستی در کشاورزی است. مالچ لایه ای محافظ است که بر روی سطح خاک قرار می گیرد و دانه ها را نسبت به تغییرات آب و هوا محافظت می کند.
کاربرد پلاستیک های زیستی در ابزار پزشکی
نخ های بخیه که از پلیمرهای غیرسمی تولید می شوند ازجمله مهمترین کاربردهای پلیمرهای زیستی در صنعت پزشکی به شمار می آید. این نخ ها به راحتی استریل می شوند و تا زمانی که بافت کاملا ترمیم شود آن را محکم حفظ می کنند و در پایان هم به آسانی در بدن متابولیزه می شوند.