دانه کینوا یک شبه غله با ارزش بالاست که کم حجم و بسیار خوش هضم است و یک منبع غنی از پروتئین، آهن، منیزیم، فیبر، فسفر و ویتامین ب۲ می باشد. به طوری که در کشورهای آمریکای جنوبی به خاویار سبز معروف است. اهمیت غذایی کینوا مربوط به ترکیب کامل اسیدآمینه، کلسیم، فسفر و آهن بالا و سدیم پایین است و تعادل اسیدآمینه های مطلوب تری برای تغذیه انسان و دام نسبت به گندم دارد. لیزین بالا نیز از ویژگی های بذر کینوا است. کینوا در آمریکا برای تولید آرد، سوپ، غلات صبحانه، تهیه غذا به طور جداگانه و یا مخلوط با برنج پخته، سالاد و تولید الکل استفاده می شود. آرد کینوا به عنوان نشاسته کش دار در ترکیب با آرد و یا دانه گندم و ذرت برای تهیه نان، بیسکویت و یا فرآوری غذا استفاده می شود. سازمان خواروبار کشارزی ملل متحد، ارزش غذایی بالای آن را با شیرخشک مقایسه کرد. دانه کینوا بسیار سبکتر و خوش هضم تر از دانه های برنج است. کینوا گلوتن ندارد و به سادگی هضم می شود. به دلیل داشتن مواد غذایی فراوان نسبت به حجم و هضم ساده، ناسا این محصول را به عنوان یکی از محصولات آزمایشی برای سفرهای بلند مدت فضایی در نظر گرفته است. کینوا سرشار از  کربوهیدرات های مفید برای تامین انرژی بدن است. کربوهیدرات ها برای متراکم کردن عضلات بدن مورد نیاز هستند. دانه کینوا دارای فیبر و پروتئین بیشتری نسبت به دیگر غلات است. این بدان معناست که این دانه در ثابت نگه داشتن سطح قند خون موثر است. مصرف این ماده احساس سیری به فرد می دهد. به همین دلیل توصیه می شود افرد دیابتی از این کربوهیدرات به جای برنج سفید و پاستا استفاده کنند. مصرف این ماده غذایی به همراه سبزی های تازه و مقدار کمی روغن زیتون یک وعده غذایی کامل به شمار می آید.