اشتباه رايجی که در بين اکثر افراد وجود دارد قائل نبودن تفاوت بين گياهان دارويی و داروهای گياهی است. گياهان دارويی مثل زيره، رازيانه، هل يا دارچين گياهانی هستند که برخی خواص درمانی آنها که عمدتا بی ضرر يا کم ضرر هستند و این موضوع به اثبات رسيده است اما داروهای گياهی حاصل تبديل برخی گياهان به دارو در کارخانه های داروسازی و طی فرآيندی خاص و شرایط استريل هستند. بايد گفت که عطاری ها تنها حق فروش گياهان دارويی را دارند، گياهانی که تعدادشان مشخص است و طی سالیان دراز فواید و بی عارضه یا کم عارضه بودنشان به اثبات رسیده است؛ گیاهانی مثل گل گاوزبان که اثر درمانی اش برای تقویت اعصاب یا زیره برای درمان نفخ که بر اساس تجربه های طولانی و نسل به نسل منتقل شده است را به فروش برسانند. مسلم است که مصرف بی رویه و بیش از حد نیاز هر نوع خوراکی اعم از گیاهی یا شیمیایی می تواند برای بدن ضرر داشته باشد. بنابراین این گیاهان دارویی هم باید به موقع و به طور صحیح مصرف شوند. حدود ۹۵  درصد از داروهای گياهی عضو ليست داروهای بدون نياز به نسخه هستند و تقريبا عوارض خاصی پس از مصرف در پی ندارند و پنج درصد باقی مانده که به علت مصرف نابه جا، عوارض دارند را بايد با نسخه از داروخانه ها تهيه کنيد. هم اکنون حدود ۱۵۰ داروی گياهی، عضو ليست داروهای بدون نياز به نسخه در داروخانه های ايران و حدود ۲۰۰ گياه دارويی در عطاری ها وجود دارد. در ایران صنف عطار زیرمجموعه وزارت صنعت، معدن و تجارت ایران به شمار می رود. طی چند سال اخیر به دلیل اقبال مردم به استفاده از ظرفیت های طب سنتی صنف عطاری در کشور رشد بسیاری کرده است. اغلب گیاهان دارویی موجود در عطاری ها به صورت خشک شده عرضه می شوند که تا رسیدن به دست مصرف کننده زمان زیادی از جمع آوری آنها گذشته است؛ به همین دلیل خواص درمانی این گیاهان به شدت کاهش یافته یا در اکثر موارد به کلی از بین رفته است.