تمام بخش های گیاه گشنیز حتی دانه های آن خوراکی می باشد و در غذاها و درمان های محلی مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین این گیاه به علت بو و مزه آن به عنوان ادویه در غذاهای غربی استفاده می شود. دانه گشنیز در چای و محصولات گوشتی استفاده می شود. بخش های مختلف از این گیاه به علت ترکیب درصد مواد شیمیایی مختلف در اسانس روغنی آن بوی متفاوتی دارا می باشند. علاوه بر بو  مزه این گیاه ارزش غذایی بالای آن مورد توجه قرار گرفته است. زیرا گشنیز شامل مقادیر فراوانی از ویتامین C، ویتامین B۹، ویتامین A، ویتامین B۱۲ و پلی فنول ها می باشد. گشــنیز  در  طــب  ســنتی  بســیاری  از  ملت ها مــورد اســتفاده قــرار گرفتــه اســت و خــواص دارویــی آن شناســایشی شــده اســت. از گشــنیز در درمــان ســنتی به عنوان اشتهاآور و محرک های گوارشی، ادرارآور، عاملی برای کاهش چربی و گلوکز و عامل ضدمیکروبی استفاده می شود. همچنین برای درمان اختلالات گوارشی (اسهال، زردی، اسهال خونی، نفخ شکم و استفراغ)، بیماری های سیستم عصبی مرکزی (اضطراب، بی خوابی و تشنج)، اختلالات تنفسی (برونشیت و سرفه)، بیماری های التهابی و برخی دیگر از بیماری ها مانند اگزما، شیرناکافی بعد از زایمان و رکتوسل مورد استفاده قرار می گیرد. در اسانس گیاهی گشنیز برنئول و لینانول وجود دارد که این دو به گوارش کمک می کنند و همچنین دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قوی می باشد. گشنیز باعث کاهش کلسترول دیواره های رگ و شریان ها می شود. گشنیز به عنوان یک ماده نگه دارنده طبیعی مواد غذایی برای استفاده جایگزین از آنتی اکسیدهای سرطان زا شیمیایی به دلیل فعالیت های ضدباکتری و ضدقارچی و قدرت آنتی اکسیدانی بالا مورد استفاده قرار می گیرد. در صنعت آرایشی برای شفاف سازی رنگ پوست استفاده می شود. از صنایع دیگر می توان به تولید صابون و صنعت تنباکو نیز اشاره کرد. عصاره گشنیز از نظر چربی غنی می باشد. اسانس گیاهی گشنیز شیرین، گرم، معطر است. بطور خلاصه گشینز ضد سرطان، ضد درد، ضدر اضطراب، خواب آور و آنتی اکسیدان می باشد و به عنوان ماده غذایی و دارویی مورد استفاده قرار می گیرد و در صنایع آرایشی بهداشتی، صنایع غذایی، داروسازی، صابون و تنباکو استفاده می شود.