غریزه جنسی، همانند دیگر ابعاد وجودی انسان، نیازمند تربیت است، در این میان میزان آگاهی و نوع نگرش والدین به ویژه مادر بیشترین و مهم ترین نقش را در تربیت رفتارهای جنسی سالم کودک در سال های پیش از مدرسه دارد. البته تربیت جنسی یکی از دشوارترین و حساس ترین تربیت ها بوده که اندک اشتباه و غفلتی در آن ممکن است باعث گمراهی کودکان شود. تحقیقات نشان داده است که به سه دلیل ارتباط والدین با کودکان می تواند در آینده جنسی کودکان تاثیر داشته باشد:
۱- پدر و مادر می توانند اطلاعات سازگار با ارزش های خود را به فرزندان انتقال دهند.
۲- پدر و مادر از ابتدا تا انتها با مراحل مختلف رشد کودک، تاثیر حضور خواهر و برادر، کنجکاوی های و سوالات و دوران بلوغ و تغییرات مرتبط با آن، همراه کودک هستند.
۳- والدین می توانند به عنوان ناظر همیشگی بر رفتار کودکان و به عنوان اولین منبع کسب اطلاعات آنها نقش ایفاء کنند.
در سال های پیش از دبستان (سه تا شش سال)، شخصیت، نگرش، آگاهی و رفتارهای کودک تکوین یافته و شکل می گیرد. در این سنین، کنجکاوی کودکان در مورد مسائل جنسی شروع می شود. ولی به جهت آداب و رسوم خرافاتی که باب اسلامی ندارد و حجب و حیا نامیده می شود؛ خانواده ها از آن طفره رفته و حاضر به قبول مسئولیت در این زمینه نیستند. بطور کلی دو عامل نداشتن آگاهی و حجب کاذب مانع ارتباط بین والدین و فرزندان برای بیان حقایق به روش اصولی و صحیح می شود. از دیگر موانع ارتباط والدین به کودکان در خصوص مسائل جنسی عبارتند از: عدم آگاهی والدین از نحوه ارائه اطلاعات متناسب با سن کودکان، احساس ناراحتی و ترس از نقدها و داوری های کودکان، تفکر والدین مبنی بر ضرورت حفظ معصومیت کودکان است.
متاسفانه خانواده ها اغلب به کنجکاوی های جنسی کودکان با دید منفی نگرانه و اضطراب برانگیز توجه می کنند و گاه با برخوردهای تهدیدآمیز و سرزنش کودک، باعث تخریب شخصیت بزرگسالی او می شوند و در نتیجه کودک حس اطمینان و اعتمادش را به خانواده از دست می دهد. درصورتیکه اگر این کنجکاوی ها طبیعی تلقی شود و با آن با صداقت و متناسب با سن کودک برخورد شود، کودک از نقشی که دارد احساس رضایت خواهد کرد. تحقیقات نشان داده است که پاسخ به کنجکاوی های جنسی کودکان نه تنها باعث فعالیت جنسی زود هنگام در کودک نمی شود، بلکه باعث به تعویق انداختن آن نیز می شود. 

مواردی که والدین باید در مورد تربیت جنسی کودکان بدانند:

۱- دست زدند به آلت تناسلی: کودکان به علت کنجکاوی یا لذتی که از این کار می برند با آلت تناسلی خود بازی می کنند. مهم است که والدین واکنش درستی داشته باشند و به هیچ وجه برخورد خشنی نداشته باشند. اگر کودک ۲ تا ۳ سال دارد، باید فکر او را متوجه جای دیگر کرد. مثلا توجهاو را به اندام های دیگر جلب کند و نام آنها را سوال کند و در کنار آنها نام آلت تناسلی را هم به او یاد دهند. اگر کودک بزرگتر است، باید به او گفت این کار درست نیست و اگر تکرار کرد برای مدتی شلوار کمربند دار تن او کنید تا نتواند آن را پایین بکشد و هیچ گونه توضیح اضافه یا برخورد خشنی صورت نگیرد و از گفتن عبارت های آن کثیف است یا دستت پاک نمی شود خود داری کنند. بهتر است بچه ها مدت طولانی تنها رها نشوند که حوصله آنها سر برود و شروع به بازی با آلت تناسلی خود کنند و زمانی کودکان را به رختخواب بفرستند که واقعا" خسته اند و فورا" خوابشان می برد.

۲- بچه ها دکتر بازی می کنند: کودکان به خاطر همان حس کنجکاوی به بررسی اندام های همسالان خود می پردازند. در چنین مواردی اگر کودکان لباسهایشان را در آورده باشند، والدین نباید کنترل خود را از دست بدهند، بلکه باید به آنها بگویند که بدن شما خصوصی است و نباید جلوی کسی لباس هایتان را در بیاورید و برای آنها یک سرگرمی پیدا کنند و از توجه افراطی و گوشزد کردن مکرر خود داری کنند. اگر کودکان باز هم به دکتر بازی علاقه نشان می دهند، نشانه آن است که هنوز کنجکاوی آنها ارضاء نشده است، لذا اندام های بدن را برای آنها نام برده و در لابه لای آنها، اندام های جنسی را هم ذکر کنند.

۳- سوالات جنسی کودکان: قبل از پاسخ دادن به سوالات کودکان در این خصوص باید والدین با سوال کردن از کودک سطح اطلاعات او را بسنجند و ببیند چرا کودک چنین سوالی برای او پیش آمده و مطابق آن، پاسخ های کلی به او بدهند و از دادن جواب های دروغ و تخیلی، خودداری کنند.

۴- نظارت والدین: والدین سعی کنند وقتی کودکان در هنگام بازی در اتاق هستند؛ در اتاق باز باشد و نه نحوی که مشهود نباشد هر چند وقت یکبار به بهانه کاری وارد اتاق شوند و از دور آنها را تحت نظر داشته باشند.

۵- امنیت کودکان: باید به کودکان یاد داد که بعضی قسمت های بدنشان خصوصی است و هیچکس جزء پدر و مادر و دکتر حق نگاه کردن یا دست زدن به آنها را ندارد و اگر کسی به آنها نگاه کرد یا دست زد فورا" به آنها خبر دهند.

۶- رفتارهای والدین:  والدین باید به کودکان نشان دهند که برای آنها ارزش قائل هستند، به حرف های آنها گوش می دهند و آنها را درک می کنند و با به آغوش کشیدن آنها محبت خود را به آنها نشان دهند. الدین باید پوشش مناسب در خانه داشته باشند که خود الگوی بچه ها هستند. از فرستادن کودکان با والد جنس مخالف به حمام اجتناب کنند. همچنین والدین از نوازش و دست زدن به آلات تناسلی بچه ها اجتناب کنند. ماهواره و فیلم هایی که در خانه پخش می شود را کنترل کنند و همچنین ارتباطات والدین در حضور کودکان محافظت شده باشد.

منبع: آگاهی و نگرش مادران نسبت به تربیت جنسی کودکان پیش دبستانی، منتشر شده در نشریه پرستاری ایران