يکي از سيستم هاي فيزيولوژيک که نسبت به فشار تمرين حساس است سيستم هورموني دستگاه توليدمثل مي باشد. سيستم فيزيولوژيک بدن انسان تحت تأثير فشار بالاي تمرينات ورزشي قرار دارد. در ورزشکاران پيشرفته، اين فشار به دليل حجم و شدت بالاي برنامة تمريني بيشتر است. هنگامي که فشار تمرين در سطح مناسبي باشد، سازگاري مثبتي در ارگانيسم بدن انسان به وجود مي آورد و عملکرد بدني را توسعه مي بخشد. از طرفي ديگر، عکس اين مطلب نيز صادق است و سطح نامناسب فشار مي تواند تأثيرات منفي و افت عملکرد بدني را به همراه داشته باشد. در فرايند سازگاري نسبت به تمرينات، همانطور که واضح است نياز به استراحت و ريکاوري احساس مي شود. اگر اين مسأله رعايت نشود، ورزشکار در معرض عارضة بيش تمريني قرار می گیرد و عمده سیستم های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. از جملة اين سيستمها، سيستم توليدمثل و به صورت جزئي تر هورمونهاي اين سيستم مي باشد. طبق تحقيقات انجام شده، هورمون هاي دخيل در سيستم توليدمثل مردان و زنان به صورت حاد و مزمن تحت تأثير فعاليت ورزشي قرار مي گيرند. تحقيقات انجام شده در مورد تأثير فعاليتهاي ورزشي بر سيستم توليدمثل زنان خيلي بيشتر از مردان بوده است. طبق مطالعات و تحقيقات انجام شده ثابت شده است مرداني که به صورت پيـوسـته و فـشرده، تمرينات اسـتقامـتي و هـوازي (تمرينات با حجم و زمان بالا و شدت متوسط) را در سطح بالا انجام مي دهند، غلظت هورمون تستسترون خون آنها در زمان استراحت، پايين تر از حد طبيعي است. اين مسأله مي تواند بر سيستم توليدمثل آسيب وارد کند. لذا پيشنهاد مي شود ورزشکاران هوازي و بي هوازي از يک برنامة تدوين شده و منظم استفاده کنند و از اعمال فشار بيهودة تمريني که موجب بيش تمريني و احتمالاً عارضه هيپوگوناديسم مي شود، پرهيز کنند و ورزشکاران اصول سازگاري در تمرين را رعايت کنند و مدت زمان لازم براي سازگار شدن نسبت به تمرينات را مدنظر داشته باشند. آنها بايد اصل ريکاوري را رعايت کنند و مقدار بار تمريني را به کمک مربي با مقدار استراحت لازم، تعديل کنند. پيشنهاد مي شود ورزشکاراني که تمرينات هوازي و بي هوازي را به صورت جدي و رقابتي دنبال مي کنند، همواره توسط پزشک متخصص اورولوژي معاينه شوند.