به کارگیری روزافزون رایانه و خدمات جانبی آن، باعث طولانی شدن وضعیت نشسته حین انجام کار شده و وضعیت هاي مشابه در دهۀ اخیر باعث رشد روزافزون دردهاي ناحیۀ گردنی شده است. دردهاي ستون فقرات گردنی اغلب به صورت دوره هاي عود و فروکش تظاهر کرده که همین موضوع باعث افزایش سطح ناتوانی در این گروه از بیماران می گردد. از میان انواع گردن دردها با منشأ پاتولوژیک شناخته شده نظیر اختلالات دیسک بین مهرهاي، صدمات ضربه اي ناحیۀ گردن و غیره، گردن درد مزمن غیر اختصاصی (که در آن پاتولوژي مشخصی به عنوان منبع ایجاد درد و ناتوانی شناخته نشده است) از شیوع بسیار بیشتري برخوردار است. اختلالات وضعیتی، فعالیت های شغلی، اختلالات سیستم حسی پیکری و حس عمقی و اختلال عملکرد سیستم های آوران عصبی عضلانی در عضلات ستون فقرات گردنی خصوصا عضلات عمقی قدامی و خلفی گردن، استرس های روحی- روانی و سابقه ضربات به ستون فقرات گردنی همگی از جمله علل و عواملی می باشند که مستندات و شواهد مختلف در ایجاد گردن درد مزمن غیر اختصاصی گزارش کرده اند. اما هیچ مستندي دال بر وجود پاتولوژي مشخصی به عنوان علت اصلی ایجاد کنندة این گروه از دردها تاکنون گزارش نشده است. بنا به تعریف گردن درد مزمن غیر اختصاصی به دردهاي مکانیکی حد فاصل بین ناحیۀ پس سري و قسمت بالایی ستون فقرات پشتی و عضلات حد فاصل این ناحیه گفته شده که حداقل سابقۀ درد ۶ ماهه با تکرار تشدید علائم بیش از دو بار گزارش شده باشد. روش های درمانی مختلف، متنوع و متفاوتی برای این گروه از بیماران پیشنهاد شده است. درمان های غیرفعال مانند موبیلیزاسیون و مانیپولاسیون ستون فقرات گردنی، آموزش فیزیکی و تمرین درمانی و همچنین استفاده از گردن بند طبی، کشش گردنی، مدالیتی های سیستم های گرمایی و الکتریکی از جمله آنها می باشد. درخصوص گردن بند طبی تحقیقات نشان داده است که استفاده از گردن بند طبی نرم در کوتاه مدت می تواند تأثیر مثبت و به سزایی در کاهش علائم بیمار در سطوح اختلال و عملکرد داشته باشد.