آلودگی هوا عامل عمدۀ مؤثر در سلامت عمومی و میزان فعالیت انسانها در نواحی شهری است. هر سال میلیونها تن مواد آلاینده گوناگون وارد جو زمین می شود. در بین بخش های مختلف آلوده کنندۀ هوا در ایران، بخش های حمل و نقل و صنعت به ترتیب مهمترین بخش های آلوده کنندۀ هوا هستند. قرار گرفتن در معرض آلودگی هوای محیط باعث ایجاد یک نگرانی جدی در ارتباط با سلامت عمومی و افزایش بیماریها و مرگ و میر در جهان شده است. در دهه های اخیر، عوارض جانبی آلودگی هوا روی سیستم قلبی - عروقی و ریوی به خوبی مشخص شده است، اما مطالعات اندکی روی اثر آن بر سیستم عصبی مرکزی انجام گردیده است. اخیراً مشخص شده است آلودگی هوا با بیماریهای سیستم عصبی مرکزی مانند سکتۀ مغزی، آلزایمر، پارکینسون و اختلالات نورونی در ارتباط است.  شواهد جدید پیشنهاد می کند آلودگی هوا با القای التهاب نورونی و تخریب نورونی، استرس اکسیداتیو، فعالیت میکروگلیا، تغییر در سد خونی– مغزی و عملکرد ناقص عروق مغزی در (Central Nervous System (CNS پاتولوژی شرکت می کند. و نیز موجب تولید سایتوکاین های التهابی در مغز می شود. همچنین اظهار شده است ترکیبات مختلفی از آلاینده های هوا می توانند به آسانی به CNS منتقل شده و باعث فعال شدن پاسخ های سیستم ایمنی شوند. همچنین آلودگی هوا یکی از فاکتورهای محیطی دخیل در التهاب سیستمیک و ایجاد یا تشدید بعضی بیماریهای خودایمنی می باشند. البته بسیاری از این تأثیرات در دوزهای بالا به صورت چشمگیر دیده می شود. همچنین قرار گرفتن در معرض غلظت بالای ذرات معلق باعث افزایش قابل توجه فعالیت فاکتورهای رونویسی NF_kB و۱-AP در مغز شده که این فرایندهای التهابی در پاتولوژی پروسۀ تخریب نورونی شرکت می کنند. همچنین هوای با کیفیت پایین و دارای غلظت بالای ذرات معلق سبب عود ام اس شده و بر برخی از پارامترهای ایمونولوژیک مؤثر است.