استفاده از گیاهان دارویی در تامین بهداشت و سلامت جامعه در جهت پیشگیری و درمان بسیاری از  بیماریها از جمله اختلالات متابولیک و چاقی از اهمیت بسزایی برخوردار هستند. استفاده از گیاهان به عنوان دارو یا به عنوان طعم دهنده و چاشنی قدمتی هم پای بشر داشته و یکی از مهمترین منابع تامین غذا و داروی بشر در طول نسل ها بوده است هدف نهایی از درمان چاقی، رسیدن و حفظ یک کاهش وزن معنی دار از نظر کلینیکی و کاهش عوامل تهدید کننده سلامت مرتبط با آن است. رژیم غذایی و ورزش نقش مهمی در کاهش وزن دارند و موفقیت در یک یا هر دو حوزه مستلزم تغییرات رفتاری است. مصرف داروهای کاهنده وزن همراه با تغییر شیوه زندگی برای بعضی از بیماران و نمونه هایی از درمانهای مکمل و جایگزین برای کاهش وزن شامل مکملهای غذایی از جمله گیاهان دارویی ومواد مؤثر آنها، طب سوزنی، هومئوپاتی و خواب درمانی هستند.  دارچین درختی است کوچک با ارتفاع ۵ تا ۲ متر و همیشه سبز که از تمام قسمتهای آن بوی معطر و مطبوع دارچین استشمام می شود. امروزه مطالعات بسیاری در مورد خواص و اثرات این گیاه بر سیستمهای فیزیولوژیک بدن انسان صورت گرفته است. اثرات دارویی این گیاه به واسطه ترکیبات موجود در اسانس و یا عصاره دارچین می باشد. این مواد شامل سینامالدهید، اوژنول، کادینن کومارین و دیگر ترکیبات می باشد. این گیاه دارای آمیدون، موسیالژ، تانن، یک ماده رنگی، اکساالت کلسیم، قند، مانیت، سینامومین، اسانس و رزین است. دارچین به دلیل داشتن ترکیبات فنولیک و سایر ترکیبات آنتی اکسیدانی دارای خاصیت آنتی اکسیدانی هست. پلی فنلها جزء ترکیبات ضد چاقی هستند و دارچین گیاهی غنی از پلی فنل است. دارچین همچنین دارای سینامالدهید است. سینامالدهید از طریق فعال سازی گیرنده بالقوه موقت انکیرین می تواند بر متابولیسم اثر گذارد و از طریق ترشح آدرنالین و تنظیم دمای اتونومیک مصرف انرژی را بهبود بخشد.