ریز مغذی ها (ویتامینها و مواد معدنی) بخش مهمی از مواد مغذی هستند که در صورت خارج بودن از محدوده طبیعی ممکن است سلامت فرد را دچار اختلال کنند. آهن یکی از مواد معدنی است که نقش های ضروری در بدن انسان ایفا می کند. حدود ۲/۳ آهن بدن در هموگلوبین یافت می شود که نقش انتقال اکسیژن را دارد. آهن از مواد معدنی است که در بیش از ۱۸۰ واکنش بیوشیمیایی در بدن انسان، ازجمله انتقال الکترون در واکنش های اکسیداتیو و احیا (سیتوکرومها و پروتئینهای سولفرویک)، عملکرد کاتالیکی، ذخیره برگشت پذیر و انتقال اکسیژن (هموگلوبین و میوگلوبین) نقش دارد. همچنین نقش مهمی در انتقال دهنده های عصبی، سیناپتوژنز و میلینه شدن سلولهای عصبی دارد. علاوه بر این فسفروریالسیون اکسیداتیو مهمترین فرایندی است که آهن در آن نقش اساسی دارد. تحقیقات نشان داده است که ورزشکاران با تمرینات سنگین در خطر کاهش ذخایر آهن هستند. تمرینات سنگین به همراه دریافت ناکافی آهن از مواد غذایی می تواند منجر به آنمی شود که عملکرد ورزشی آنها را کاهش می دهد. یکی دیگر از عوامل مهم در کاهش ذخایر آهن فواصل ناکافی ریکاوری بین جلسات تمرینی برای بازسازی ذخایر آهن است. ورزشکاران حرفه ای جهت آماده سازی نیازمند تمرینات سنگین هستند و این تمرینات ممکن است به دلیل فشارهای استرسی موجب کاهش جذب و افزایش دفع آهن بدن شود. هپسیدین، هورمونی پپتیدی است که بر ذخایر آهن بدن مؤثر است. تحقیقات نشان داده که تمرینات شدید موجب افزایش سطح این هورمون می شود. بطورکلی به دلیل آنکه آهن یکی از اجزای اصلی هموگلوبین، میوگلوبین و بعضی از آنزیمهای مهم بدن است، کمبود آن باعث عوارض مختلفی مانند ضعف سیستم ایمنی و افزایش ابتلا به بیماریهای عفونی، تپش قلب، تنگی نفس، رنگ پریدگی، ضعف، خستگی زودرس، کاهش توانایی جسمی، تغییرات خلقی، ضعف سیستم عصبی و کاهش تمرکز حواس و نیز کاهش میزان یادگیری می شود. همچنین کم خونی بر سوخت و ساز انرژی مؤثر است و سبب کاهش ظرفیت عملکردی افراد، به ویژه ورزشکاران می شود.