تزریق زیرجلدی یکی از روش های تزریق دارو می باشد. در این روش، داروی تزریقی در بافت زیرپوست بین درم و عضله قرار می گیرد. این تزریق سبب ایجاد درد زیاد در بیماران می شود زیرا پایانه های حسی درد، بیشتر در بافت زیرجلدی قرار دارند. پرستاران به علت اینکه مسئول تجویز دارو هستند به طور مکرر با مشکل درد ناشی از تزریقات در بیماران مواجه می شوند، لذا باید در پی روش هایی جهت کاهش درد ناشی از تزریق باشند. برای کاهش درد ناشی از تزریق تدابیر مختلفی معرفی شده است. یکی از روش های جدید و موثر برای کاهش درد ناشی از تزریق، تحریک الکتریکی اعصاب می باشد. تحریک الکتریکی از طریق پوست و یا مستقیم اعمال می شود. تحریک مستقیم که قراگیری مستقیم الکترودها روی عصب است مشکل می باشد، در حالیکه تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست خیلی ساده تر و کم خطرتر می باشد. دستگاه TENS یک تحریک کننده الکتریکی بوده که با نیروی باطری کار می کند. دو الکترود یا بیشتر به دستگاه متصل شده اند، این الکترودهای پوستی در اطراف، روی و یا نزدیک محل درد قرار می گیرند. این دستگاه تحریک الکتریکی را به پوست جهت تحریک پایانه های حسی عصبی پوست می فرستد. دستگاه TENS چنین تحریکاتی را به صورت یک سری ایمپالس های الکتریکی کم شدت در پوست می فرستد و احساسی شبیه به وزوز یا سوزن شدن را ایجاد می کند. هدف استفاده از TENS ، تعدیل ورودی حسی از طریق بلوکه کردن یا تغییر دادن تحریک دردناک است به نحوی که تحریک فوق با درد کمتری یا بدون درد درک گردد. همچنین سبب تولید مواد تسکین دهنده درد خود بدن یعنی اندورفین ها می گردد. از مزایای TENS می توان گفت که روشی مطمئن، غیرتهاجمی و بی خطر برای کنترل درد است که پرستاران به راحتی می توانند از آن استفاده کنند و برخلاف سایر روش های غیردارویی تسکین درد، جهت استفاده از این روش احتیاج به آموزش چندانی نداشته و آماده کردن بیمار نیز به مراتب راحت تر است.