تزریق دارو از راه داخل عضلانی، یکی از مهمترین راههای تجویز دارو از راه تزریقی می باشد. در این روش، دارو در داخل توده عضلات و در زیر غلاف پوششی عضله، در زیر لایه چربی و بافت زیرجلدی قرار می گیرد. تزریق دارو از راه داخل عضلانی دارای عوارضی هم می باشد. یکی از عوارض تزریقات داخل عضلانی درد است. علت ایجاد چنین دردی، آسیب مکانیکی عضله بوسیله سرسوزن، در ضمن ورود به بافت و انبساط آن در حین تزریق محلول دارویی می باشد. پرستاران به طور مکرر با مشکل درد ناشی از تزریق داخل عضلانی در بیماران خود مواجه می شوند. بنابراین باید در جستجو راه هایی برای کاهش درد ناشی از تزریق داخل عضلانی باشند. روش هایی مانند استفاده از سرسوزن با درجه و طول های گوناگون، روش های شل نمودن عضلات، و قرار دادن بیمار در وضعیت های مختلف برای این منظور امتحان شده است. یکی از روش هایی که بیشتر برای کاهش درد حین تزریق داخل عضلانی تاکید شده، این است که دارو باید در داخل عضله شل تزریق شود زیرا هنگامی که عضله منقبض و سفت است بیمار فشار و درد بیشتری را احساس می کند. جهت رسیدن به این امر، فرد در حین تزریق داخل عضلانی در ناحیه باسن باید در وضعیت دمر با چرخش پا به داخل قرار گیرد. این وضعیت باعث شلی عضلات ناحیه باسن شده و بنابراین درد و ناراحتی بیمار را به حداقل می رساند. علاوه بر موارد فوق، تدابیر دیگری که جهت کاهش درد حین تزریق داخل عضلانی توصیه شده است، استفاده از روش تزریق داخل عضلانی Z می باشد. روش تزریق داخل عضلانی Z بدین صورت است که قبل از تزریق، پوست و بافت زیرجلدی به یک طرف فشار داده و حدود یک تا یک و نیم اینچ جابجا می شود، سپس سر سوزن را در زاویه ۹۰ درجه وارد نموده و تزریق را پس از آسپیراسیون انجام می دهیم. پس از تزریق و خارج نمودن سر سوزن، بلافاصله پوست و بافت زیر جلدی آزاد شده و مسیری به صورت زیگ زاگ برای نگهداری دارو در بافت ایجاد می شود.