بطورکلی سالانه يك ميليون مرگ نـوزاد در جهـان بـه علت عفونت ايجاد شده از طريق باكتري هاست كـه از راه بنـدناف وارد بدن می شوند. بافت بندناف بلافاصله بعد از تولد نكروز شده و اين بافتهاي نكـروز شـده مكـان عـالي بـراي ر شـد باكتري هاست و به سرعت بعد از تولد باكتري هاي موجـود در دستگاه تناسلي مادر و محيط، در بندناف استقرار مي يابند. با استقرار باكتريها در قسمت باقيمانده بندناف عفونت ايجـاد مي شود كه عامل مهمي براي بيماري زايي و مرگ ومير نوزادان كشورهاي درحـال توسـعه اسـت. اسـتافيلوكوك طلايـي،اشيرشياكلي و استرپتوكوك گروه B شايعترين ارگانيسم هـايي هستند كه در۲۴ سـاعت اول بعـد از تولـد در قاعـده بنـدناف استقرار يافته و گاه به دليل ناشـناخته باعـث عفونـت بنـدناف خصوصاً در ۳-۲ روز اول عمر مي شوند.
امروزه با پيشرفـت برنامـه هـاي مراقبـت از بنـدناف در كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه ميزان مواجه بنـدناف با عوامل بيماري زاي عفوني را كاهش داده است . قطـع كـردن بهداشتي بندناف، شستن دستها قبل و بعد از دست زدن به آن حمام كردن نوزاد با تركيبات ضد ميكروبي، زايمـان در محيط بهداشتي و برنامه مراقبت هاي بعد از زايمان، مالیدن ترکیبات ضدمیکروبی به بندناف، طرح هم اتاقی مادر و نوزاد، اختصاص اتـاقهـاي منفـرد بـراي مـادر و نـوزادش و كاهش تعداد مراقبت كنندگان مادر و نوزاد به يـك نفـر ميـزان انتقال آلودگي به بندناف و عفونت آن را كاهش داده است. روشهايي كه جهت مراقبت از بندناف استفاده مي شود شـامل روشهاي سنتي و جديد مراقبتي مي باشد. روشهاي سنتي كـه جهـت مراقبـت از بنـدناف اسـتفاده مي شود در فرهنگهاي مختلف متفاوت است. مثلا مردم آمريكاي لاتين و فيليپين به قسمت باقيمانده بنـدناف، روغـن مي ماليدند يا بند فلزي به ناف مي بستند تا ارواح وشـياطين را دور كنند و مردم اروپاي شمالي اجازه مـي دهنـد كـه قـسمت باقيمانده بنـدناف در معـرض هـوا خـشك شـود تـا بنـدناف خود به خود بيفتد. ساير تركيبات سنتي مراقبت از بندناف شامل استفاده از انـواع روغن ها مثل روغن خردل، خاكستر، خميرهاي ادويه زده شده گياهان، خاك رس، فضولات حيواني، پـودر خـاك رس سـبز ريز شده، مركوركوروم، آرد و حنا مي باشد. اغلب اين تركيبات با باكتريها آلوده شده و اسپور توليد مي كنند و باعث افـزايش خطر عفونت بندناف مي شوند.
روشهاي جديـد كه امروزه جهت مراقبت از بندناف استفاده مـي شـود، بـه سـه گروه تقسيم مي شود كـه شـامل انـواع محلـول هـا، پودرهـا و پمادهـاي موضـعي مـي باشـد. محلـولهـا شـامل الكـلهـا(ايزوپروپيل و اتانول)، هگزاكلروفن، كلروهگزيـدين، تنتوريـد، تريپلداي، پوويـدوين– آيـوداين، يـدوفورها ، تركيبـات ضـد ميكروبي آب، محلولهاي صابوني، ويوله دوژانسين مي باشـد. پودرها شـامل هگزاكلـروفن، كلروهگزيـدين، تركيبـات ضـد ميكروبي مثـل باسيتراسـين، نئومايـسين – باسيتراسـين، پـودر شكر، سالسيليك، فوچسين ميباشد. پمادهاي موضعي شـامل آنتي بيوتيكهاي موضعي و سـولفاديازين نقـره مـي باشـد.